Goed verhaal René, en dat voor een Beta!
Als voormalig lector in de plastische thermokunde aan de universiteit van Harderwijk (ja, waar ook het Klokhuis een graag geziene gast was) stel ik vast dat - ongeacht hoe je het doet, met welke oorzaak of met welke reden dan ook - het vermogen tot bezinning een zeer goede eigenschap is. Uiteraard voor ieder mens, maar zeker voor de freelancer.
(Zelf)reflectie, een pas op de plaats, nadenken over patronen, oorzaken, gevolgen, ontwikkelingslijnen: het zijn allemaal zaken die in de kern niets met vaagheid te maken hebben. Zelfreflectie kan hard en confronterend zijn, filosofisch of juist zweverig, religieus of zakelijk, je kunt er de hele dag mee bezig zijn, je kunt het ook beperken tot één coachingsgesprek per jaar: ontkennen dat je dit nodig hebt vormt al het begin van zelfreflectie
.
Omdat velen van ons als kenniswerker werkzaam zijn (de creativiteit is (mede) een vorm van intellectuele arbeid of intellectueel kapitaal), moeten zij net als de eigenaar van een koekjesfabriek regelmatig hun eigen machine inspecteren. Nadenken over verdere automatisering, uitbreiding, onderhoudsvormen, vervanging. Jezelf beperken tot uitsluitend productie draaien is een vorm van stilstand en dus achteruitgang. Zelfs groei die je alleen afleidt uit je omzetcurve is een vorm van achteruitgang.
De grootste groei en ontwikkeling zit in je zelf - jij maakt geen omzet, maar jouw producten zorgen er voor. En voor alle sceptici die het liefst zo ver mogelijk verwijderd blijven van alles wat zweeft: de enige vraag die telt is: ben ik gelukkig? Wat daarna als antwoord volgt is inderdaad actie-reactie.
Oef, en dat op vrijdagochtend om half negen
