Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door sjbaart
stinkend je best doen voor je baas omdat hard werken nu eenmaal van je wordt verwacht. (....)
Hier heeft het geen "nee" zeggen een duidelijk doel. Dit ontstaat meestal in een gezagsverhouding (loondienst) waarbij de persoonlijke aandacht van de leidinggevende te wensen over laat.
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door sjbaart
Als ZZP-er heb ik met minstens twee zaken waaraan ik een bloedhekel had niet meer te maken: het verplichte inhoudsloze werkoverleg op maandagochtend, en het opgelegde riedeltje in een functioneringsgesprek.
|
Eigen baas zijn betekent ook dat je letterlijk de baas voor je zelf moet zijn. Als baas van jezelf kan je inderdaad het geleuter van het werkoverleg elimineren, je kunt de deur uitlopen zonder dat iemand zegt "werken we parttime tegenwoordig?" en je hoeft niet deel te nemen aan projectgroepjes omdat dat goed voor je CV is, maar slecht voor je frustratietolerantieniveau.
. Hoewel ik binnenkort wellicht niet meer freelance, geniet ik tot nu toe dagelijks van deze mogelijkheid dagelijks zelf mijn ondernemingsbeleid
uit te stippelen.
Eigen baas zijn betekent ook dat je jezelf moet leiden. Da's een stuk moeilijker. Nee leren zeggen, acquisitie doen, administratie
bijhouden, van die dingen. Ik hoor hier eigenlijk nooit verhalen van freelancers over hoe hun (business)partners tegen hen aankijken.
Krijg je nooit te horen: "nu ben je voor je zelf begonnen, verdien je de helft en werk je 2x zo hard..."? ("
ja, dat is investeren in mijn toekomst")
Of "moet je nu echt om 02.30 uur je e-mail nog checken?" ("
ja, ik verwacht nog een reactie op een offerte")
Heeft de Echte Lancelotter een 24/7 bedrijf? Of is dat onzin en past het freelance bestaan prima in een 9-5 job als je maar een beetje gestructureerd werkt? Of is de vrijheid zelf te kunnen beslissen wanneer je werkt ook meteen de grootste valkuil (namelijk: dat je
altijd werkt - of voor de luilakken onder ons: nooit?
)