Omschrijving: Met "Mieke tekent" licht ik een tipje van de sluier op over mijn werk. Ik laat zien hoe mijn zeer visuele werk tot stand komt, wat er allemaal bij komt kijken om dit vak uit te voeren en geef een inzicht in de beslommeringen van een freelancer met het leukste beroep ter wereld.
Kerkuilschedel
4 oktober 2008 geplaatst om 20:14 door NowHow
Een collega van mij vermelde op LinkedIn dat zij een kerkuil had begraven in haar tuin. Nu was dat natuurlijk al niet zo'n normale melding maar met mijn vraag, of ik hem mocht hebben, deed ik er nog een schepje bovenop.
Het ging mij hier vooral om de schedel. Hoewel ik verhoudingsgewijs niet (meer) veel aan biologische onderwerpen werk, probeer ik waar het kan mijn kennis op peil te houden. Daar hoort ook mijn anatomische kennis bij. Gelukkig kun je het gros van de anatomische kennis over vogels gewoon bij de poelier halen, maar schedels (en klauwen trouwens ook) zijn een andere zaak. Ik was dus als een kind zo blij dat ik het dier mocht hebben. Een maand geleden heb ik de kerkuil opgehaald en achter in mijn tuin op een beschutte plek gelegd. Het was een jonge kerkuil, schijnbaar onbeschadigd. Wat online graven bracht aan het licht dat dit jaar een erg moeilijk jaar is voor kerkuilen en dat veel jonge vogels "hongerstrepen" in hun verenpak hebben: een teken dat ze voedselgebrek hebben gehad (een vergelijkbaar voorbeeld zie je bij de tanden van sommige mensen die in de tweede wereldoorlog zijn opgegroeid). Het is dus niet zo gek dat er ook jonge dieren doodgaan zonder dat ze door andere dieren zijn aangevallen of op een andere manier verongelukken.
Gisteren heb ik de schedel uit de tuin gehaald. Hij was helemaal schoon, er zat alleen nog een beetje aarde aan. Ik heb de schedel heel voorzichtig afgespoeld en kwam gelijk op een heel bijzonder kenmerk: het schedeldak is "dubbelwandig". Direct onder het oppervlakte ligt een soort raatstructuur die bij het spoelen ook gedeeltelijk volliep met water.
Omdat ik een database wil aanleggen met 3d modellen van schedels, ben ik gisteren gelijk aan de slag gegaan met deze schedel.
In 3d max heb ik een basis gemaakt van een aantal rechthoeken, bollen en halve cilinders:
Deze heb ik in de globale vorm gekregen die ik hebben wilde door te trekken en te duwen:
Daarna heb ik de schedel geexporteerd naar ZBrush:
Waarna ik verder aan de gang ben gegaan met trekken en duwen en het aanbrengen van details.
De schedel is nog niet klaar, sommige details kunnen beter en ik zie nu dat de schedel nog ietsje groter kan in vergelijking met de snavel, maar dit is het resultaat:
http://www.miekeroth.com/kerkuil/kerkuil2.mov
En hier netjes gerenderd in 3d max:
Wil je de schedel zelf kunnen bewegen, zodat je een beetje het gevoel krijgt hoe hij er echt uitziet, bekijk dan deze pdf-file: kerkuil. Iedereen met een recente pdf reader kan de 3d inhoud van deze file zien. Ik heb een aantal voorgebakken views gemaakt, die kun je bekijken door in de balk direct op de pdf te kijken onder "views". Let op: de file is voor een pdf best wel groot, namelijk ongeveer 5,6 mb!
Het ging mij hier vooral om de schedel. Hoewel ik verhoudingsgewijs niet (meer) veel aan biologische onderwerpen werk, probeer ik waar het kan mijn kennis op peil te houden. Daar hoort ook mijn anatomische kennis bij. Gelukkig kun je het gros van de anatomische kennis over vogels gewoon bij de poelier halen, maar schedels (en klauwen trouwens ook) zijn een andere zaak. Ik was dus als een kind zo blij dat ik het dier mocht hebben. Een maand geleden heb ik de kerkuil opgehaald en achter in mijn tuin op een beschutte plek gelegd. Het was een jonge kerkuil, schijnbaar onbeschadigd. Wat online graven bracht aan het licht dat dit jaar een erg moeilijk jaar is voor kerkuilen en dat veel jonge vogels "hongerstrepen" in hun verenpak hebben: een teken dat ze voedselgebrek hebben gehad (een vergelijkbaar voorbeeld zie je bij de tanden van sommige mensen die in de tweede wereldoorlog zijn opgegroeid). Het is dus niet zo gek dat er ook jonge dieren doodgaan zonder dat ze door andere dieren zijn aangevallen of op een andere manier verongelukken.
Gisteren heb ik de schedel uit de tuin gehaald. Hij was helemaal schoon, er zat alleen nog een beetje aarde aan. Ik heb de schedel heel voorzichtig afgespoeld en kwam gelijk op een heel bijzonder kenmerk: het schedeldak is "dubbelwandig". Direct onder het oppervlakte ligt een soort raatstructuur die bij het spoelen ook gedeeltelijk volliep met water.
Omdat ik een database wil aanleggen met 3d modellen van schedels, ben ik gisteren gelijk aan de slag gegaan met deze schedel.
In 3d max heb ik een basis gemaakt van een aantal rechthoeken, bollen en halve cilinders:
Deze heb ik in de globale vorm gekregen die ik hebben wilde door te trekken en te duwen:
Daarna heb ik de schedel geexporteerd naar ZBrush:
Waarna ik verder aan de gang ben gegaan met trekken en duwen en het aanbrengen van details.
De schedel is nog niet klaar, sommige details kunnen beter en ik zie nu dat de schedel nog ietsje groter kan in vergelijking met de snavel, maar dit is het resultaat:
http://www.miekeroth.com/kerkuil/kerkuil2.mov
En hier netjes gerenderd in 3d max:
Wil je de schedel zelf kunnen bewegen, zodat je een beetje het gevoel krijgt hoe hij er echt uitziet, bekijk dan deze pdf-file: kerkuil. Iedereen met een recente pdf reader kan de 3d inhoud van deze file zien. Ik heb een aantal voorgebakken views gemaakt, die kun je bekijken door in de balk direct op de pdf te kijken onder "views". Let op: de file is voor een pdf best wel groot, namelijk ongeveer 5,6 mb!
Totaal aantal reacties 0
Reacties
Totaal aantal trackback-signaleringen 0
