Je opdrachtgever ontslaan

[Annedien Hoen]

Hebben jullie wel eens een opdracht teruggegeven aan een opdrachtgever? Dat wil zeggen; tijdens een opdracht besloten dat het niks gaat worden door onverenigbare inzichten of vervelend behandeld worden of spaak lopende verwachtingen, et cetera, en toen een punt achter de opdracht gezet?

[Jaap]

Ja, ik heb wel eens een opdracht teruggeven/afgeslagen. Het ging om de realisatie van een website voor een makelaar.
Het offertetraject duurde al erg lang, maar ik had vanaf het eerste moment geen goed gevoel bij de directeur. In het eerste gesprek was hij mij duidelijk aan het uittesten, in het tweede gesprek moest ik elke post in mijn offerte uitgebreid uitleggen en nog begreep hij niets van de kosten (zei hij).
Na rijp beraad heb ik gemaild dat ik weinig zag in onze samenwerking en heb ik de vraag teruggegeven. Later hoorde ik via vrienden van mij die vrij bekend zijn in makelaarsland dat het een dubieus type is. Mijn gevoel klopte dus.

Ik ben steeds meer op mijn gevoel gaan vertrouwen. Het gaat niet zozeer om wel of geen sympathie, maar de inschatting of de samenwerking in zakelijk opzicht zal gaan functioneren.

[Isabelle]

Ik heb zelfs een keer een opdracht afgekocht. Ik schreef lesmateriaal voor een uitgeverij waar het organisatorisch erg rommelig was. Eén persoon moest zo'n beetje alles in zijn eentje leiden. Hij kon het helemaal niet aan, reageerde te laat, motiveerde niet. Bovendien kon ik er bijna niets van mezelf in kwijt. Het format lag heel strak vast en ik had het gevoel dat ik me aan die regels moest houden, puur omdat ze nu eenmaal die regels bedcht hadden. De zin ervan doordenken was een gepasseerd station. Ik merkte dat ik dat hele uitvoerende werk, met heel beperkte creativiteit, gewoon niet meer in me heb. Ik moest in een 2e versie allerlei aanpassingen doen waar ik niet achter stond, terwijl ik de afgesproken uren al bijna op had gemaakt. Het was ook in tijd veel te krap begroot. Net op dat moment kreeg ik een andere klus die ik véél leuker vond en toen heb ik aangeboden dat ik iemand anders zou betalen om die laatste correcties door te voeren en dat ik het laatste deel van het honorarium niet zou factureren. Heeft me al met al zo'n 1500 euro gekost, maar het kon me geen *&^% schelen. Goede raad is duur...

[Liesbeth (één)]

Ja, ik heb ook wel eens besloten dat ik de opdracht niet wilde voortzetten. ik kon niet meer achter de inmiddels uitgeklede uitgangspunten staan. En het zwalkende beleid. Dat was nog in dienst bij mijn vorige werkgever. Vond ik erg moeilijk, en het heeft ook lang geduurd tot ik de stap durfde te nemen. Te lang. Nu, nu ik er zelf over ga, zou ik daa rniet zolang meer over nadenken.
Als je er geen geloof meer in hebt of er niet meer achter kunt staan... ga je jezelf professioneel in de weg zitten. Het wordt pas lastig als je de inkomsten hard nodig hebt.

Haha, vorige week nog! Ik heb de helft van een klus teruggegeven. Toen ik er 'ja' tegen zei wist ik al dat ik dat eigenlijk niet had moeten doen. Maar ik wilde graag een vriend uit de brand helpen. Resultaat was dat ik een stressklus op me nam, met werkzaamheden die NIETS met mijn business te maken hebben. Het zou twee weken duren, maar toen er na een week bij hun eigen bureau weer capaciteit vrij kwam heb ik de tweede week aan hen teruggegeven. Ze vonden me fantastisch: dat ik zo met ze meegedacht had en alles zo goed opgestart had en ze nu ook nog die tweede week aan kosten bespaarde. Iedereen blij. Wel aangegeven dat ze me voor dat soort dingen niet meer hoeven te vragen. We zijn nog steeds vriendjes en ik was zo blij dat ik weer terug bij mezelf was!

[Liesbeth (één)]

@oomph

Dat is helemaal leuk! Voor jezelf goed opgelost en de opdrachtgever tevreden. Leuk zo'n draai. Maar de ervaring weer een goede voor toekomstige situaties. Geeft mij toch wel de bevestiging te luisteren naar je gevoel. Als je voelt dat het niet goed zit, klopt dat vaak..

Nog anderen die dit soort ervaringen hebben?