Goedbetaalde opdrachten- een tip

[Annedien Hoen]

Iets dat ik veel startende freelancers zie doen is het volgende:

-Je bent net gestart en hebt dus nog geen overtuigend portfolio
-Dan denk je "ik doe gewoon eerst wat kleine klusjes om zo ervaring op te doen en netwerk op te bouwen en een portfolio te laten ontstaan."
-Dan lukt het om kleine klusjes te 'scoren' en wat doet de startende freelancer dan, begrijpelijk? Dan behandelt die het klusje als een klein klusje.

In mijn ogen is dat niet handig ... hoewel je in eerste instantie extra energie zult moeten investeren is het op de langere termijn veel lucratiever om kleine klusjes te behandelen als grote. Waarom? Omdat je portfolio dan uit 'groot uitziende' onderdelen bestaat. Als je drie keer een ontwerp maakt voor 500 euro per stuk, maar je investeert er in en werkt het uit alsof ze 5000 euro gekost hebben voor je opdrachtgever dan kan je een vierde keer dus om 5000 euro vragen als iemand je vraag 'wat dat kost'. Heb je al die 500 euro klusjes ook als 500 euro klusjes behandeld dan word je volgende klusje dus een 500 euro klusje.

Ik weet niet uit welke mafiafilm het komt, maar iemand zei eens:
"You gotta dress for the job you want, not for the job you got."

Ik hoop dat je hier als beginnende freelancer iets aan hebt
Gevorderde freelancers doen iets dergelijks ook, door zichzelf nooit 'op te rekken' en zichzelf geen promotie te geven, maar dat is een ander verhaal...
(wordt vervolgd)

[Adine Versluis]

Klinkt goed, maar hoe zit het met het "behandelen als opdracht van 500 euro"? Wat ik zelf veel merk is dat je zeker als starter blij bent met elke opdracht en het al heel wat vind DAT er iemand geld voor geeft! Je ziet het dus eigenlijk als een grote klus, want iemand betaald ervoor. Hoe maak je dan die omschakeling naar een hoger tarief?

[Annedien Hoen]

Idem :-)
Voor de meeste starters komt er na een tijdje een omslagpunt, dat je niet zomaar blij bent met elke opdracht en een relatie gaat zien tussen wat je ergens voor vraagt en je netto resultaten aan het eind van het jaar. Dat soort relaties worden vaak pas na wat ervaring zichtbaar en wordt 'het tariefgebeuren' meestal na een periode freelancen pas relevant.

[Adine Versluis]

Oorspronkelijk geplaatst door Annedien Hoen

Idem :-)
Voor de meeste starters komt er na een tijdje een omslagpunt, dat je niet zomaar blij bent met elke opdracht en een relatie gaat zien tussen wat je ergens voor vraagt en je netto resultaten aan het eind van het jaar. Dat soort relaties worden vaak pas na wat ervaring zichtbaar en wordt 'het tariefgebeuren' meestal na een periode freelancen pas relevant.

Ja dat is ook zo. Maar *stel * dat je begonnen bent met een bepaald uurtarief. Na niet al te lange tijd blijkt dat dat tarief wel erg laag ligt en voor sommige opdrachtgevers impliceert dat je geen kwaliteit levert. Je kunt nu natuurlijk je uurtarief eenvoudig aanpassen bij komende opdrachten, maar hoe pak je dat aan met op dat moment bestaande klanten? Je gaat natuurlijk niet je tarief omhoog gooien TIJDENS een opdracht, maar hoe breng je het als je na een maand of 3 toch besluit dat je beter wat meer kunt vragen?

[Annedien Hoen]

STEL dat dat zo is,
dan kan je gewoon in alle redelijkheid met je opdrachtgever overleggen en in een open dialoog kijken of de ander vatbaar is voor je (ongetwijfeld redelijke) argumenten.
Je hebt ook recht op voortschrijdend inzicht en dit doorvoeren in je werk.
Als diegene niet meer wil betalen weet je genoeg en kan je af gaan ronden of genoegen nemen met dat tarief... en ik elk geval bij nieuwe opdrachtgevers een ander tarief gaan hanteren.
Duidelijk communiceren is wel belangrijk: dat je niet terugkomt op zakelijke afspraken maar in alle openheid wil kijken of de ander jou in de gelegenheid wil stellen opnieuw in gesprek te gaan over je tarief.

[Aspon]

Stel dat je een te laag uurtaief hebt. Dan ben je blij met een hoop kleine klusjes, want je maakt die lopende kleine klusjes af tegen jous verkeerde tarief (= lesgeld) en voor de nieuwe kleine klusjes hanteer je het goede uurtarief. Nog een voordeel van veel kleine klusjes.

Wim