Maatschappelijk verantwoord ondernemen?

Ik ben een pas gestarte ondernemer. Ik heb er al vaak over zitten piekeren, maar begrijp niet wat ik me moet voorstellen bij "maatschappelijk verantwoord ondernemen" (ook wel duurzaam ondernemen genoemd), hoe ik maatschappelijk succesvol aan de maatschappij kan deelnemen en toch eerlijk tegen mijn medemensen kan zijn, hoe ik op een maatschappelijk verantwoorde wijze ten koste van anderen beter kan worden, rijk kan worden zonder dat ik mijn rijkdom aan de rest van de samenleving onttrek, of op een milieuvriendelijke manier mee kan helpen het milieu te verpesten. Ik heb al tientallen jaren de zelfde nachtelijke droom. Ik droom dan niet dat ik beroemd word, of van mijn bedrijf met een miljoenen omzet, niet van monsters die mij achterna zitten, en niet van mooie mannen of een geslaagde verhouding met een leuke partner, en ook niet van de hereniging met mijn kinderen en ex. Vannacht had ik die droom weer. Wakker geworden dacht ik: ik voel me in deze wereld niet thuis, ik voel me niet op mijn gemak. Ik voel me niet op mijn gemak bij alle geouwehoer over niks. Ik voel me niet op mijn gemak in deze ratrace, deze arena. Ik voel me niet op mijn gemak als ik zie dat specialisten 150 euro per uur verdienen, ik 20, en studenten nog geen 10, en anderen helemaal niks, terwijl we tevens allemaal "respect" voor elkaar zouden moeten hebben - zoals onze ministerpresident met zoveel nadruk aanbeveelt, en ik me afvraag over wiens normen en waarden hij het heeft. Ik voel me niet op mijn gemak tussen alle machtsverhoudingen, bij al het dweilen met de kraan open, waarbij dweilers aan hun activiteiten aanzien, macht en geld ontlenen. Ik voel me niet op mijn gemak in deze ongelofelijk vijandige wereld waarin over vooruitgang, liefde, wijsheid, intelligentie, vrede en vredesprocessen gepraat wordt - woorden die in mijn ogen net zo betekenisloos zijn als het woord kabouter. Ik voel me niet op mijn gemak bij de verhalen van bestuurders waaruit ik begrijp dat zij denken dat de machtsverhoudingen ooit zullen verdwijnen, bazen geen baas meer zullen zijn en loonslaven geen slaaf, waarin er geen verliezers maar alleen "win-win situaties" zullen zijn. Ik voel me niet op mijn gemak bij de manier waarop ik, volgens alle deskundigen, een succesvol ondernemer kan worden. Ik voel me niet op mijn gemak bij de gedachte dat ik mijn klanten en collega's te slim af moet zijn, dat anderen mij daartoe aanzetten, en dat zij op hun beurt mij te slim af willen zijn. Ik voel me niet op mijn gemak bij alle inspanningen, op sociaal, politiek, financieel en wetenschappelijk terrein, waarmee anderen zo hartstochtelijk bezig zijn en op basis waarvan mij de wet wordt voorgeschreven. Ik voel me niet op mijn gemak bij de niet aflatende stroom - natuurlijk goed bedoelde - raad van een eindeloze stoet deskundigen die ongevraagd over mij wordt uitgestort of door de strot wordt geduwd, en hoe die deskundigen aanbeden worden als goden, meer naarmate zij meer in boeken gestudeerd hebben. Ik voel me niet op mijn gemak bij de talloze eisen die anderen aan mij stellen en bij de ideeën van bestuurders die denken te weten wat goed is voor mij maar die van hun eigen leven een puinhoop maken. Eigenlijk voel ik me heel slecht op mijn gemak bij de manier waarop ik al mijn hele leven leef, een manier van leven waartoe ik door deze maatschappij ben opgevoed en waar anderen mij nog steeds in opvoeden en in mee zuigen, en aangespoord word ten koste van anderen mijn hoofd boven water te houden en waarin anderen dezelfde aansporing krijgen zich tegenover mij en de rest net zo te gedragen. Het is duidelijk dat ik niet zie hoe in die manier van leven het woord "verantwoord" past. Daarom, en ook omdat ik de indruk heb dat in de tijd waarin we leven deze vragen uiterst urgent zijn, ben ik heel benieuwd hoe jullie dat zien.

[Life Creations]

Ik zie duurzaam ondernemen als zoveel mogelijk rekening houden met het milieu. Zie onze andere discussie over duurzaam ondernemen en wat we daarmee doen.

Verder is het belangrijk om te kijken naar wat je wel wilt, ipv wat je niet wilt. Er gaat veel energie in zitten als je kijkt naar wat je niet wilt. Wat is jouw ideale wereld, hoe zouden mensen met elkaar omgaan en hoe gaan we met de wereld om? Hier kan een ieder ander een verschil in maken! Maar begin bij jezelf! Wat is er bij jezelf voor nodig om datgene te creeëren in je leven zodat je het naar je zin hebt?
Neem het heft in eigen handen en wees een inspiratiebron voor anderen zodat ok zij dingen kunnen veranderen in hun leven.

Groeten,

Lucy Schaaphok
Life Creations
www.life-creations.nl

Beste Lucy,

Ook wanneer iedereen zoveel mogelijk met het milieu rekening zou houden is de moderne manier van leven schadelijk voor het milieu. Ik ben met je eens dat ik bij mijzelf moet beginnen. De dingen waarbij ik mij goed voel vormen het probleem niet, maar de dingen waarbij ik geen goed gevoel krijg en niet wil, of waarbij er vragen in mij opkomen. Als ik leef op een manier die geen vervelend gevoel veroorzaakt, verspil ik de minste energie. Als het `maatschappelijk verantwoord ondernemen` wordt aanbevolen weet ik niet goed wat ik mij daarbij moet voorstellen.

[René]

Oorspronkelijk geplaatst door ondernemertje

Ook wanneer iedereen zoveel mogelijk met het milieu rekening zou houden is de moderne manier van leven schadelijk voor het milieu.

Dat vind ik een nogal eenzijdige benadering.

Kijk, er is een levenscyclus van CO2 die door planten wordt omgezet in brandstoffen, die door dieren worden verbrand tot CO2. Prachtig. Maar die cyclus kampte met een groot probleem: er lekt koolstof weg, door het afsterven van plantaardig leven waarvan de restmaterialen de bodem inzakken. Het CO2-gehalte daalde tot een gevaarlijk laag niveau en de planeet koelde zorgwekkend af. Op sommige plaatsen ligt er zelfs bevroren water op het land of is de bodem permanent bevroren

Dankzij het moderne leven wordt de koolstofvoorraad van miljoenen jaren naar boven gehaald, verbrand en teruggepompt in de levenscyclus. Het warmt nu weer lekker op, het ijs smelt en wordt water dat ook deel uitmaakt van de levenscyclus. De bodem ontdooit en er komt tropisch regenwoud.

Dit dreigt door te schieten en daar wordt iedereen nu zenuwachtig van. Maar het probleem lost zichzelf op als alle koolstof die uit de cyclus is weggelekt is opgebrand. Je kunt er over twisten of dat over 30, 60 of 100 jaar is, maar het punt nadert onvermijdelijk.

Dat hele energiebesparen gaat helemaal nergens over. Om te beginnen zorgen marktmechanismen ervoor dat wat wij hier besparen elders wordt geconsumeerd. Daar is op zichzelf niet zoveel tegen (eerlijkere verdeling van welvaart), maar voor het milieu verandert het niets. En zelfs al zouden we globaal besparen, dan verschuift het hooguit het opbrandingspunt een paar jaar naar achteren. Dat zal de aarde op geologische schaal worst wezen.

Toegegeven, het overbevissen, kappen van regenwouden, uitsterven van soorten e.d. is wél zeer zorgelijk. Jammer dat de discussie de laatste tijd over het schijnprobleem van de 'broeikasgassen' gaat i.p.v. het afnemen van de biodiversiteit.

[Life Creations]

Oorspronkelijk geplaatst door Rene

Dankzij het moderne leven wordt de koolstofvoorraad van miljoenen jaren naar boven gehaald, verbrand en teruggepompt in de levenscyclus. Het warmt nu weer lekker op, het ijs smelt en wordt water dat ook deel uitmaakt van de levenscyclus. De bodem ontdooit en er komt tropisch regenwoud.


Dit dreigt door te schieten en daar wordt iedereen nu zenuwachtig van. Maar het probleem lost zichzelf op als alle koolstof die uit de cyclus is weggelekt is opgebrand. Je kunt er over twisten of dat over 30, 60 of 100 jaar is, maar het punt nadert onvermijdelijk.

Ik vraag me af of het probleem zich vanzelf oplost. En als het over 5 jaar de koolstof is opgebrand, schieten we denk ik heel erg snel door naar de andere kant, wat wel problemen veroorzaakt, gezien de snelheid van de opwarming van de aarde.
Ervin Laszlo, een vooraanstaand wetenschapper heeft het erover dat we nog maar een paar jaren hebben, voordat we het tij nog kunnen keren. Een interview met hem is te zien op: http://www.alziendoog.nl Klinkt niet zo rooskleurig als jij het schetst, Rene.

Oorspronkelijk geplaatst door Rene

Dat hele energiebesparen gaat helemaal nergens over. Om te beginnen zorgen marktmechanismen ervoor dat wat wij hier besparen elders wordt geconsumeerd. Daar is op zichzelf niet zoveel tegen (eerlijkere verdeling van welvaart), maar voor het milieu verandert het niets. En zelfs al zouden we globaal besparen, dan verschuift het hooguit het opbrandingspunt een paar jaar naar achteren. Dat zal de aarde op geologische schaal worst wezen.

Het gaat niet alleen over energiebesparen, het gaat o.a. ook over de chemicalien die we gebruiken, het uitputten van de bronnen van de aarde, etc.
Wij laten het zo zijn dat marktmechanismen zo werken, wij kunnen op de lange termijn er ook voor zorgen dat dit verandert, ten gunste van het milieu, maar dit gaat over bewustwording en verantwoordelijkheid nemen, waar veel mensen geen zin in hebben, omdat ze meer bezig zijn met consumeren dan met war goed is voor het totaal plaatje van de hele wereld. Ervin geeft in zijn interview hier een mooi voorbeeld van.

Oorspronkelijk geplaatst door Rene

Toegegeven, het overbevissen, kappen van regenwouden, uitsterven van soorten e.d. is wél zeer zorgelijk. Jammer dat de discussie de laatste tijd over het schijnprobleem van de 'broeikasgassen' gaat i.p.v. het afnemen van de biodiversiteit.

Ik zou zeggen, is óók zeer zorgelijk...

Hartelijke groet,

Lucy Schaaphok
Life Creations - voor persoonlijke groei, bewustwording en creativiteit
www.life-creations.nl

[erix]

Mmh, is dit niet een apart draadje aan het worden dat zich leent voor een rubriek: freelancers en MVO? Of is die er al en zie ik weer eens wat over het hoofd?

Vanuit mijn hoofdredacteurschap voor Outsource magazine ben ik dagelijks bezig met het onderwerp globalisering. Met name de enorme economische groei in Azië gaat gepaard met aanzienlijke milieuschade. Het is nu eenmaal zo, dat eerst alarmbellen (ook in China) moeten gaan rinkelen voordat men inzicht krijgt, plannen maakt en acties realiseert. Daarbij heeft het westen de laatste tijd veel commentaar op (m.n.) China. Maar we moeten niet vergeten dat enerzijds westerse economieën al tientallen jaren (en met koloniale neigingen meegerekend al honderden jaren) roofbouw plegen. Het is dan erg gemakkelijk om van een land als China te verwachten dat men snel overstapt op een gezondere groeistrategie - hetgeen niet wegneemt dat die noodzaak er niet is.

Anderzijds is China onmetelijk groot (1/5 deel van de wereldbevolking) en maakt het land (ondanks de omvang en volkomen afwijkende cultuur en historie) een enorme verandering door. Die gaat bovendien relatief snel. Chinezen leren niet alleen hoe ze onze spullen moeten namaken, stap twee is dat ze onze producten verbeteren. Het potentieel aan slimheid is enorm (wij willen nog wel eens denken dat het westen precies weet hoe het allemaal zou moeten en dat elders alleen opstomende economieën bestaan). Dat gecombineerd met het feit dat Chinezen ook mensen zijn en zich dus net zo veel zorgen (zullen gaan) maken als wij over de uitputting van de Aarde, is hoopgevend.

Moraal van dit verhaal? De wens en noodzaak om maatschappelijk verantwoord te willen ondernemen wordt steeds groter, maar houdt niet overal gelijke tred. Je zult dus inderdaad bij jezelf moeten beginnen en MVO is daarbij altijd relatief. De i-pod in je broekzak is gemaakt in China en ontworpen in India, ookal komt het idee uit Sillicon Valley. Ook de gloei- en spaarlampen komen uit China (want daar legt onze lokale gloeilampenproducent het zwaartepunt van de productie). Je Mexx-kleren komen uit India, maar gelukkig maakt Mexx zich druk over lokale productiemethoden en arbeidsomstandigheden (fair wear).

Van koffieboon tot elektriciteitsverbruik en van de gom op je postzegel tot je computer: alles in je leven heeft een link met milieu, met kwaliteit van productie (en kwaliteit van leven van bijvoorbeeld de werknemers die het maken). Je zult in deze enorme complexe brij (The world is flat) simpelweg keuzen moeten maken. Dat begint met verdiepen in hoe producten tot stand komen en je kinderen opvoeden met kennis en inzicht over globalisering, politiek en milieu.

Ik ben niet pessimistisch, ik zie zelfs enorme kansen. Maar inderdaad: kritische en ruime blik op de wereld in combinatie met bereidheid tot verandering is een noodzaak. Of zoals mijn zoon zegt (14): de volgende lamp bij mijn bureau wordt een spaarlamp. Of: denk bij ieder A4-tje aan de poten onder je stoel.

[René]

Oorspronkelijk geplaatst door Life Creations

Ervin Laszlo, een vooraanstaand wetenschapper heeft het erover dat we nog maar een paar jaren hebben, voordat we het tij nog kunnen keren.

Het tij van de verbranding van fossiele brandstoffen is volgens mij niet meer te keren. Dat spul wordt allemaal opgebrand.

Een interview met hem is te zien op: http://www.alziendoog.nl Klinkt niet zo rooskleurig als jij het schetst, Rene.

Ach, ik heb weleens een interview op televisie gezien - als ik het me goed herinner met mij een Delfste hoogleraar geologie in het programma "boeken et cetera" - die vond de paar graden opwarming peanuts vergeleken bij veranderingen die zich in de geschiedenis van de aarde hebben voorgedaan. De aarde verandert, maar heeft dat altijd gedaan, overigens ook onder invloed van het leven (de eerste bacteriën beëindigden met het uitstoten van broeikasgassen een grote ijstijd).

Het gaat niet alleen over energiebesparen, het gaat o.a. ook over de chemicalien die we gebruiken

Ik hoop dat je hiermee bedoelt "giftige stoffen die we in het milieu dumpen of laten lekken", want tegen het veilig gebruik van chemicaliën kun je nauwelijks bezwaar hebben.

De natuur gebruikt overigens ook chemicaliën. Schimmels scheiden een vreselijk gif af dat bacteriën doodt. Penicilline, de basis van moderne antibiotica.

het uitputten van de bronnen van de aarde

Ach, dat komt vanzelf tot stilstand als de bronnen uitgeput zijn en dan gaan we recyclen. De aarde zal er geen nacht minder om slapen dat er minder delfstoffen in zijn korst zitten.

[erix]

@René: Hier en daar wel een beetje te gemakkelijk... Er zijn natuurlijk ook verbanden tussen houtkap, broeikaseffect, CO2 uitstoot, spreiding van welvaart.
De energie die we hier besparen, wordt ergens anders opgebruikt? Dat klinkt als "wat we hier goed doen, maken anderen weer ongedaan" en dat mag dan wel zo wezen, maar het draagt niet bij aan een op verantwoorde wijze omgaan met resources. Draai het om: alles wat we meer doen en meer leren, draagt bij aan een betere leefomgeving. Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om gelaten niets te doen.
Bomen kappen? Dan ook herplanten. Autorijden? Dan ook slimmer en milieuvriendelijker rijden - los van die miljoenen nieuwe otoos die dagelijks aanschuiven in de Chinese files een verbetering. We kunnen - ook in economisch opzicht - profiteren van de problemen (lees: uitdagingen) waar we voor staan.

Innoveren, hersen gebruiken en slimme dingen uitvinden. Goed voor de werkgelegenheid. Zo heb elk nadeel ook z'n voordeel: de milieu(advies)sector van Nederland is wereldberoemd, de 'silver economy' zorgt voor inkomens, IT zorgt er voor dat we steeds minder vaak gebruik maken van ontwikkelcentrales voor fotorolletjes.

Ondertussen wordt de wereld steeds kleiner. Ik voel me meer en meer een global citizen in plaats van een Nederlander. Met de opkomst van nieuwe economieën komen er nieuwe vraagstukken bij, maar ook nieuwe kansen op ze op te lossen en bovendien een hoop (veelal arme, maar ook steeds meer goed opgeleide) wereldburgers die ook ambities hebben.

Zullen we eerst maar eens investeren in onderwijs?

[erix]

Oorspronkelijk geplaatst door ondernemertje

Als het `maatschappelijk verantwoord ondernemen` wordt aanbevolen weet ik niet goed wat ik mij daarbij moet voorstellen.

Noem eens iets concreets? Voel je je bezwaard als je in de auto zit? Of als je door de supermarkt loopt? Of zijn er elementen in je eigen werk (en dat is...?) die haaks staan op je principes?

Beste allemaal,

Ik vraag mij af waarmee ik op de eerste plaats rekening moet houden, met het milieu of de medemens. Alle deskundigen die mij (starter) adviseren, vinden dat ik eerst aan mijn onderneming moet denken. Bovendien lijkt het mij nogal ingewikkeld om het naar mijn zin proberen te krijgen ten koste van de medemens.