Veel gemaakte marketing- en acquistiefouten

[René]

Wat doen zelfstandigen fout die eigenlijk geen verstand van marketing en acquisitie hebben? Hier een greep uit de mogelijkheden:
Veel gemaakte marketing- en acquistiefouten

Zie ook de onderdelen Marketing en Acquisitie van Lancelots.

[Isabelle]

Ja, veel van die tips herken ik zeker. Vandaar ook dat ik blij ben met de artikelen over de 'elevator pitch' en de training netwerken, want die sporen je wel aan om je diensten goed af te bakenen. Ik voel me daar trouwens wel persoonlijk door aangesproken. Ik heb geen 2 of 3 bedrijven, maar wel veel verschillende diensten in mijn aanbod. Ik geef trainingen, doe internetprojecten, schrijf lesmateriaal en schrijf tussendoor ook even een foldertje voor de psychologenpraktijk om de hoek. Dat mag niet van Laura met de lange naam, maar ik doe het toch, want juist vanwege die afwisseling heb ik voor mijn zelfstandigheid gekozen. Ben ik nu een slechte marketeer? Hoe doen jullie dat? Specialiseren of juist varieren?

[René]

Oorspronkelijk geplaatst door Isabelle

veel verschillende diensten in mijn aanbod. [...] Dat mag niet van Laura met de lange naam, maar ik doe het toch, want juist vanwege die afwisseling heb ik voor mijn zelfstandigheid gekozen. Ben ik nu een slechte marketeer?

Volgens Laura zou het niet werken, omdat je met zoveel verschillende activiteiten niet serieus aan marketing kan doen. Maar ik zou zeggen, als je voldoende opdrachten hebt dan ben je kennelijk juist een supermarketeer.

Pas als je werkeloos op de bank zit wordt het tijd je schuldig te voelen en te somberen "had ik mijn diensten maar gestandaardiseerd en 2 dagen per week aan marketing gedaan ".

Heb ik ook mee rondgelopen. Ik dacht dat ik te breed bezig was, maar ben eens met wat mensen gaan brainstormen en er was wel een duidelijke rode draad te herkennen, ik moest er alleen wat duidelijker over communiceren.

Wel heb ik gemerkt dat wanneer je diensten zich ontwikkelen naar een steeds hoger niveau, het echt verstandig is om de klussen van een 'lager niveau' (excusez le mot) aan te nemen. Je devalueert je aanbod op die manier.

Dus ik ben zeker niet voor té veel specialiseren, maar ga wel op zoek naar de verbindende factoor, de overeenkomsten en zorg in ieder geval dat je diensten ongeveer op hetzelfde niveau zitten. Dat is wat ik denk.

[Hetty Dalsheim]

Ik pak alles aan wat ik leuk vind. Dat is ook de reden dat ik voor mijzelf ben begonnen. In loondienst werken heeft voor mij te veel beperkingen.

Zelf vind ik dat ik heel breed ben in mijn aanbod, maar dat vind ik juist positief. Op deze manier vind ik altijd werk.

[Isabelle]

Wat Oomph zegt, vind ik inderdaad wel heel wezenlijk. Je klussen moeten in niveau groeien. Als het goed is, ontwikkel je jezelf door de klussen die je doet. Blijf je altijd hetzelfde soort werk doen, b.v. alleen maar schrijven voor bedrijfsbladen, dan bestaat het gevaar dat je stil staat in je ontwikkeling en dat is dan weer demotiverend.
Mijn werk heeft altijd met uitgeven en opleiden te maken. Dat is wel een helder verhaal naar buiten. En dan leg ik uit dat ik verschillende diensten heb: projectleiden, schrijven, ontwerpen, trainen.
Ik denk dat je aanbod een heldere combinatie moet zijn van inhoud - klantengroepen - soorten diensten.

Isabelle

[Annedien Hoen]

Het boek "Selling the invisible" van Harry Beckwith is mijn marketingbijbel geworden. En daar staat in dat om je aantrekkingskracht te vergroten (trouwens nog een denkfout die veel mensen maken: dat je alleen maar de markt moet benaderen; over aantrekkingskracht denken ze niet na) je je focus zo smal moet maken.
Ik was er ook zo ééntje die van alles deed en dat heeft me flink "gekost".

Freelancers hebben vaak het gevoel dat ze iets moeten opofferen als ze hun bedrijfscommunicatie moeten aanscherpen en denken er niet over na dat als ze in plaats van 1000 ineens 10.000 euro gaan verdienen omdat ze bepaalde marketingwetten toepassen ze hun vrijheid net zo goed kopen, en dan op een manier die commercieel lucratief is. Ik denk echt dat het zo ver gaat: verdien je € 10.000 met 10 activiteiten of € 100.000 met ééntje. Hoewel het verleidelijk is te denken dat je jezelf juist niet inperkt en dus je kansen op opdrachten vergroot door alles aan te nemen denk ik dat de beperking vanzelf zichtbaar wordt: op je bankrekening

Uiteraard zijn er ook mensen die met "vanalles" ook goud geld verdienen, maar ik zou er niet op gokken dat dat zomaar lukt.

[erix]

Acquisitiefouten , grrr. Ik neem ieder jaar wel een klus(je) aan waarvan ik na enige tijd denk: dit gaat niet werken, ik loop er niet warm voor, ik kan hier niet mee samenwerken. Bij zo'n opdracht kost het vreselijk veel moeite om te leveren. Sommige opdrachten, kort of lang, zijn en blijven leuk; andere passen gewoon niet. Eigenlijk moet je bij het aannemen van opdrachten streng zijn voor jezelf en selectief. Maar wellicht dat ik niet de enige ben die in eerste instantie denkt: geen nee zeggen, want het is omzet en je weet niet of je aan het eind van het jaar geen spijt hebt als je weigert.
Het is erg tegenstrijdig: opdrachten niet aannemen.

[Isabelle]

In deze thread zijn we nu met heel veel verschillende vraagstukken bezig die ik allemaal interessant vind! Waar beginnen?
Annedien heeft sowieso gelijk dat een paar grote klussen je veel meer opleveren dan een heleboel kleine klusjes, maar sommige kleine klusjes zijn soms zo vreselijk leuk. Vooral als je er bijna niets voor hoeft te doen om ze binnen te halen. Zo heb ik een foldertekstje geschreven voor de praktijk van een psychologenpaar bij mij in de stad. Vreselijk leuke mensen. Folderteksten zijn HELEMAAL NIET mijn corebusiness, maar ik kan het wel én ik heb er plezier in omdat ik wat zij 'verkopen' interessant vind. Voor die folder waren ook foto's nodig. Het stel zelf kreeg het niet voor elkaar met elkaar aantrekkelijk op de foto te gaan (spiegelende brillen, onderkinnen, etc), dus heb ik even een fotoshoot met hen gedaan. Sta je met 2 giechelende vijftigers om de pc heen om de leukste foto's uit te kiezen. Is dit eigenlijk werk?, sta je dan te denken. Dat zijn de 'perks' van het zelfstandig zijn. Ik ga van de zomer een workshop portretfotografie doen, omdat ik mede door dit klusje heb ontdekt hoe leuk ik dit vind. Ik ga er heus geen nieuwe bedrijfsmatige activiteit van maken. Maar betere foto's leren maken is absoluut handig als ik meer digitale leermiddelen ga maken waar beeld bij moet. Nou ja, waar al dit gelul toe leidt: werk en privé kruisbestuiven elkaar, juist als je af en toe eens een klusje buiten de stroom doet.

Mijn verhaal wordt eigenlijk veel te lang, maar wat ik nog even kwijt wil: sommige opdrachtgevers vinden het geweldig als je heel veelzijdig bent en inderdaad kunt schrijven, fotograferen, uitjes organiseren, schrijvers kunt begeleiden, internetformules kunt uitwerken, trainingen verzinnen, vergaderingen leiden......want ze werken vaak liefst met zo min mogelijk mensen samen, dus hoe meer je kunt hoe beter.

Isabelle

[Annedien Hoen]

Veel heeft ook te maken met waar je je bevindt in je relatie met een ander. Een eenduidig aanbod is van belang op je website, in je brochure, in je reclameuitingen, op een netwerkborrel, als je bij de kapper zit en aan de praat raakt met iemand. Mensen kunnen maar één ding onthouden vaak.
En een ander belangrijk argument om niet alles op te noemen is dat het je geloofwaardigheid ondermijnt. Zelfs al beheers je een aantal disciplines op hoog niveau, mensen hebben ergens in hun hoofd dat je maar één ding echt goed kan. Daar is ons hele onderwijsstelsel/maatschappij op ingericht. Ook al is er een beweging gaande naar een meer integrale, veelzijdige benadering- het duurt nog wel even voordat dit gemeengoed is geworden.

En natuurlijk kan je je, als je verder goed draait en het leuk vindt om vanalles te doen en je bedrijf of jij zelf lijden er niet onder, een diversiteit aan opdrachten aannemen, maar dat is een andere materie dan doelgericht acquireren. Maar als je zegt "acquisitiefout" dan zeg ik "alles willen zijn voor iedereen".