Webwinkel aan huis kan stuiten op bestemmingsplan

[René]

We hebben het al eens gehad over de merkwaardige situatie dat voor het voeren van een freelancepraktijk aan huis, een ontheffing van het bestemmingsplan nodig zou kunnen zijn.

Op IT en Recht wordt vandaag gemeld dat de gemeente Abcoude een procedure is gestart tegen een webwinkel, waarvan de onderneming aan huis is gevestigd. Het bestemmingsplan staat detailhandel niet toe, stelt de gemeente.

Juriste Juliette Kager concludeert in het artikel op IT en Recht:

Als de gemeente Abcoude in beroep bij de Raad van State weer in het gelijk wordt, ziet het er somber uit voor deze webwinkelier. Dan zal hij de handelsactiviteiten via zijn webshop en de woonbestemming van zijn huis fysiek moeten scheiden. [...] Opletten dus voordat u in dezelfde positie als de webwinkel voor fietsen terechtkomt!

[René]

De gemeente Abcoude is vandaag in het gelijk gesteld door de Raad van State.

Maar het heeft o.a. te maken met de fysieke activiteit rond de woning:

Uit verschillende advertenties die zich onder de gedingstukken bevinden en die afkomstig zijn van internet, blijkt dat de winkel op gezette tijden en tevens op afspraak voor het publiek geopend is en dat bestelde fietsen op die momenten op het perceel kunnen worden uitgeprobeerd, afgehaald en betaald door de klant. Uit foto’s die zich onder de gedingstukken bevinden blijkt verder dat [appellant] op het perceel een aanzienlijke voorraad fietsen aanhoudt welke in ieder geval deels ten verkoop uitgestald staat. Onder die omstandigheden kan het betoog van [appellant] dat hij uitsluitend handelt via internet en dat in het geheel geen sprake is van ruimtelijke uitstraling van zijn handelsactiviteiten op het perceel, niet worden gevolgd. Bovendien is voormelde opslag van fietsen ten behoeve van de verkoop aan particulieren in strijd met de bestemming. Het aanvullen van die voorraad vereist voorts dat ook periodiek fietsen moeten worden afgeleverd op het perceel.

Webwinkels waarvoor hetzelfde geldt kunnen het dus lastig krijgen met vestiging aan huis.

[Marcelot]

In dit geval lijkt het me terecht dat de gemeente ingrijpt. Ik denk niet dat deze uitspraak het voeren van webwinkels aan huis direct bemoeilijkt, ik denk dat het af hing en af zal blijven hangen van de impact die het heeft op het woongenot van de buren. Veroorzaak je overlast, dan loop je risico.

Ik heb zelf een soortgelijke situatie gehad, een bedrijf dat op kleine schaal fysiek grote producten via internet verkocht. Het is dan logisch dat je klanten dan je product willen uitproberen. Maar in mijn geval kwam er eens per twee weken een enkele klant kijken, of een order ophalen. Had dat dagelijks gebeurd en was doordoor bijvoorbeeld parkeerplek schaars geworden voor de buren, dan had ik het ook logisch gevonden dat die bezwaar hadden gemaakt. (Is dus nooit gebeurd)

Ik denk dat het als kleine zelfstandige werkend aan huis slim is om je nabije buren te informeren over wat je doet en dat je ervoor zorgt dat je er een goed contact mee hebt. Doe je dat niet en de overlast wordt geleidelijk groter, dan loop je kans dat ze gaan klagen. Ik denk dat het risico voor dienstverlening vrij klein is, je buren aan je bezoek niet direct zien of het klanten betreft (je kunt ook een hypotheekadviseer op bezoek krijgen)...

[René]

Oorspronkelijk geplaatst door Marcelot

Ik denk niet dat deze uitspraak het voeren van webwinkels aan huis direct bemoeilijkt, ik denk dat het af hing en af zal blijven hangen van de impact die het heeft op het woongenot van de buren. Veroorzaak je overlast, dan loop je risico.

Ik vraag me af of gemeenten alleen in actie komen bij klachten. Misschien koppelen ze de KvK-registratie met een detailhandelcode aan het bestemmingsplan en rollen er geautomatiseerd boetebrieven uit.

[Marcelot]

Dat zou kunnen, maar ik ken geen voorbeeld van actief beleid in de gemeente om bedrijven aan huis terug te dringen. Ik heb het in ieder geval zelf nooit meegemaakt. Kijkend naar dit voorbeeld zie ik voor me een woonhuis met een tuin vol fietsen en elke zaterdag 20 auto's die af en aan rijden...

[GerB]

Oorspronkelijk geplaatst door Rene

Ik vraag me af of gemeenten alleen in actie komen bij klachten. Misschien koppelen ze de KvK-registratie met een detailhandelcode aan het bestemmingsplan en rollen er geautomatiseerd boetebrieven uit.

Zo werken de gemeenten waar ik ervaring mee heb niet. Sterker nog: bij mijn weten mogen ze zo niet eens werken. Je bent dan reeds bezig met handhaven, terwijl de eerste stap altijd toezicht houden is. Ofwel: een ambtenaar zal eerst moeten constateren dat er een overtreding is, en zal pas dan handhavend optreden. Daarbij moet in zulke niet-urgente gevallen eerst de gelegenheid geboden worden om de overtreding ongedaan te maken. Een normale termijn hiervoor is 6 weken. Daarna kan een last onder dwangsom opgelegd worden, waarbij de overtreder nog eens 4 of 6 weken de tijd krijgt om de overtreding ongedaan te maken onder dwang van een boete. Na die periode zal de dwangsom verbeurd verklaard worden (bedrag per dag/week/maand dat de overtreding voortduurt met een bepaald maximum).

Als bedrijf heb je dus altijd nog een maand of 2-3 de tijd om de boel op te lossen. Iets wat redelijk is indien de overlast er is, maar beperkt is.

En inderdaad: als het bedrijf overlast veroorzaakt doordat er regelmatig mensen aan huis komen om zaken uit te proberen en er blijkbaar ook regelmatig vrachtwagens langskomen om de fietsen te leveren (vergeet die niet), dan vind ik het logisch dat de gemeente hier tegen optreed. Ongeacht of er klachten zijn; het is nu eenmaal een overtreding. En een ambtenaar die een overtreding contstateert, is verplicht om daar werk van te maken.

Dit is natuurlijk heel iets anders dan dat je echt puur via internet werkt. Als je nog niet eens goederen geleverd krijgt of maar in zeer beperkte mate en er geen klanten langskomen, dan ben je niet meer dan een kantoor.

[René]

Jullie hebben veel vertrouwen in de redelijkheid van de overheid We zullen zien.

[GerB]

Oh, ze zijn lang niet altijd redelijk hoor.
In mijn werk als milieuadviseur voor het MKB (waar ook dit soort ruimtelijke ordening zaken in voorkomen) ben ik heel vaak onredelijke ambtenaren tegengekomen. Die veroorzaken een behoorlijk deel van onze markt. Als je ze echter wijst op wat ze wel en niet mogen, dan krabbelt de helft alweer een heel eind terug. Er zijn wel een aantal die-hards die blijven doormekkeren maar er zijn er maar heel weinig die het tot de Raad van State laten komen.

De termijnen die ik noem komen overigens niet uit de lucht vallen: die zijn vastgelegd in diverse procedures en daar kan een ambtenaar niet omheen, tenzij de situatie héél ernstig en urgent is (denk aan een grote opslag van vuurwerk op een zolder van een rijtjeshuis).