Succesvol ondanks...

[Sjaak]

Ik ben erg bang dat grenzen vervagen. Ik ben nog niet zo heel lang bezig als freelancer, en die 60 uur, ach, declarabel is daarvan nog maar erg weinig. Ik troost me met de gedachte dat ik nog aan het opbouwen ben , en mijn omgeving gelooft dat ook. Feit is wel dat ik nu aanwezig en beschikbaar ben voor mijn gezin en het huishouden als dat het beste uitkomt, en dat wordt zeker door iedereen hier in huis gewaardeerd. Al zal het nog even duren voordat ook echt iedereen door heeft dat papa niet heel de dag "lekker zit te computeren" .

[erix]

Oorspronkelijk geplaatst door sjbaart

Al zal het nog even duren voordat ook echt iedereen door heeft dat papa niet heel de dag "lekker zit te computeren" .

Bekend probleem, maar inmiddels roep ik gewoon: "ik ben aan het werk, niet storen".

[Marjan]

Tsja, het eeuwige misverstand als je vanuit huis werkt....
Feitelijk heb je dubbelop werk (wassen draaien, even stofzuigen, boodschappen doen etc. tussen de bedrijven door want je bent toch thuis). Vroeger was het eerste wat ik deed als ik op stond het koffie apparaat aanzetten, vervolgens douchen, koffie drinken en wegwezen. Nu is het: laptop opstarten, koffie aanzetten en aan het werk (ja, soms tot 12 uur in mijn pyjama als er veel werk aan de winkel is in de ochtend). En het laatste wat ik doe voor ik in bed kruip is de backup maken en laptop uitschakelen. Maar het belangrijkste is dat ik LOL heb in wat ik doe!
Dit jaar ca. 75% van mijn uren declarabel dus dat gaat de goede kant op.
Moeilijkste is inderdaad de grens tussen vrije tijd en werk bewaken maar ach, heb er zelf niet zo'n problemen mee, 't is meer de omgeving die je voor gek verklaart. Als het echt te veel wordt trek ik mijn duikpak aan en verdwijn een uur onder water, geen betere ontspanning dan naar visjes kijken en zweven!

[René]

Oorspronkelijk geplaatst door erix

Eigen baas zijn betekent ook dat je letterlijk de baas voor je zelf moet zijn.

Verhip, zo had ik het nog niet bekeken Even zien, wat voor goeds deden bazen voor mij dat ik zelf maar moet gaan doen?

Ik heb weleens een baas gehad die me regelmatig iets nieuws, iets moeilijkers liet doen. Die me van tijd tot tijd uit mijn comfort zone haalde. Da's misschien wel een idee.

Wat ik soms mis is dat als een baas prioriteiten aangeeft, je je gelegitimeerd voelt om andere dingen te laten vallen. Ik zit nu nog te vaak (ook mentaal) meerdere dingen tegelijk te doen.

En ik heb een baas gehad die soms wekenlang verzuimde om mij werk toe te bedelen. Die mis ik nu wel een beetje

[Sjaak]

Oorspronkelijk geplaatst door erix

Bekend probleem, maar inmiddels roep ik gewoon: "ik ben aan het werk, niet storen".

Bij kinderen werkt dat redelijk. Maar bij twee opgroeiende katten (6 maanden) dringt het besef nog niet echt door dat ik het heeeelemaal niet leuk vind als ze op mijn toetsenbord gaan liggen matten

[Marjan]

Fijn te horen dat anderen ook last hebben van die duivelse trekjes van katten Kopjes geven aan het scherm van je laptop en het werk ligt weer plat!

[Sjaak]

....ze zijn natuurlijk snel afgeleid door een simpele prop papier. Daar heb ik er nog wel eens een paar van

[erix]

Oorspronkelijk geplaatst door sjbaart

Bij kinderen werkt dat redelijk. Maar bij twee opgroeiende katten (6 maanden) dringt het besef nog niet echt door dat ik het heeeelemaal niet leuk vind als ze op mijn toetsenbord gaan liggen matten

Er komt een tijd en dan zijn de rollen (van katten en kinderen) omgedraaid.
NB Die van mij (kids) zijn 12 en 15 jaar oud. De kat is (net als de hond) 8, zij malen niet om mijn bezigheden; maar de kinderen willen (of moeten) overhoord worden (Duits, Engels, Geschiedenis, you name it).

[Hetty Dalsheim]

Ik ben moeder van een dochter van bijna 27 jaar en ik wil jullie één ding meegeven: geniet van je kinderen zolang je ze nog om je heen hebt. Je hebt er misschien werk van en ze leiden je af van het werk, maar als ze straks ouder zijn dan mag je blij zijn als ze één keer per week thuis komen om twee uurtjes met je te babbelen.

[Aspon]

Eén van de redenen dat ik nu ondernemer ben is, is het feit dat ik de opgroeiende kinderen als ondernemer wat makkelijker kan begeleiden dan als werknemer. Dan zit je om 08:00 op het werk en kom je om 18:00 uur weer thuis.
Nu wissel ik werk en prive dingen met elkaar af en dat vind ik nog steeds heerlijk. Gevolg is wel dat ik nog om 23:09 uur iets zit te typen, bijvoorbeeld dit berichtje, maar dat vind ik niet erg.
Als ik vooruit kijk, zie ik de televie waar ik soms een blik op kan werpen. Als ik de stoel omdraai en twee meter loop, stap ik door de tuindeuren de tuin in (met een heerlijk bakje koffie).

Ik stop nu, want ik moet de was nog even ophangen.

Wim