Ik vermoed dat je hiermee in de praktijk wel wegkomt, maar het is natuurlijk wel het buigen van de regels.
Als bedrijf A naar de klant factureert voor een dienst die (groten)deels door bedrijf B geleverd wordt, dan zou bedrijf B normaliter een factuur sturen naar bedrijf A. Met andere woorden, als jouw partner de klant factureert, dan zou jij een factuur naar het bedrijf van je partner moeten sturen voor de geleverde dienst. En dan heb je alsnog werk verricht, wat van belang is voor je ww, maar in boekhoudkundige zin is het niet voor je oud-werkgever.
Maar fiscaal is het vermoedelijk dubieus om een factuur te sturen naar je fiscale partner en zo inkomsten tussen jullie beiden te verschuiven.
Dat is het probleem met het buigen van de regels: de toch al ingewikkelde belastingmaterie wordt er nog ingewikkelder van
Het is in ieder geval niet goed om betaling anders te laten lopen dan de facturering. Als je partner naar de klant factureert, dan moet hij verzoeken om betaling naar zijn zakelijke rekening. Dat heeft geen gevolgen voor zijn inkomstenbelasting, als jij naar zijn bedrijf een factuur stuurt voor bijna hetzelfde bedrag. Het is namelijk zijn winst die belast is (winst = omzet - kosten), niet zijn omzet.