Je opdrachtgever ontslaan

Ik ben een keer op een opdracht gezet waarbij ik bij de intake al gelijk het gevoel kreeg dat de vraagstelling van de opdrachtgever niet matchte met het beeld dat de commercieel verantwoordelijke (partner) van mijn toenmalige werkgever gaf van de opdracht.
Na de intake heb ik hierover gesproken met mijn toenmalige werkgever maar desondanks ben ik op die opdracht gezet. Uiteindelijk heb ik na een paar weken aan de bel getrokken. Pas na een aantal gesprekken met de opdrachtgever en mijn werkgever is het inzicht onstaan dat ik te zwaar was voor deze klus en is na 3 maanden een collega van mij op deze klus gezet.
Voor mij is dit in ieder geval een wijze les geweest. Luister naar je gevoel en het beeld dat je vormt tijdens de intake. Geen opdrachten aannemen waar je uiteindelijk doodongelukkig van wordt. Durf ook de opdracht terug te geven na een zorgvuldige afweging en overleg met de opdrachtgever.

[Gerrit]

Een opdrachtgever ontslaan heb ik nog nooit moeten doen. Wel heb ik talloze projecten, na een zorgvuldige afweging, niet aangenomen.
Voor ik een project begin zorg ik ervoor dat het voor beide partijen helemaal duidelijk is hoe het project gaat lopen en maak bindende afspraken, vrijwel altijd vergezeld van een schriftelijk contract.

Als werknemer van een detacheringsbureau maken vaak anderen voor jou de keuze waarbij jou invloed op het voortraject van een opdracht minimaal is. Dit is één van de redenen dat ik samen met 3 andere collega's een onderneming ben gestart op het gebied van interim-management, consultancy, mediation en coaching.
Het geeft een goed gevoel om als ondernemer het heft in eigen handen te hebben en zelf kansen te creëren. Dan kan je pas echt dingen doen die bij je passen en een bijdrage leveren aan je eigen ontwikkeling.

[JP (één)]

GerritEen opdrachtgever ontslaan heb ik nog nooit moeten doen. Wel heb ik talloze projecten, na een zorgvuldige afweging, niet aangenomen.
Voor ik een project begin zorg ik ervoor dat het voor beide partijen helemaal duidelijk is hoe het project gaat lopen en maak bindende afspraken, vrijwel altijd vergezeld van een schriftelijk contract.

Ik deel je mening dat je op voorhand goed moet proberen na te gaan of je de opdracht wel moet aannemen. Maar heb jij nog nooit meegemaakt dat, ondanks duidelijke afspraken, een opdrachtgever met hele andere zaken op de proppen komt? Dat komt bij mij in de branche wel vaak voor.
Of dat deze op een voor jou niet acceptabele manier handelt?

Hoe zou jij dat soort zaken dan aanpakken, je biezen pakken of doorgaan?

[Gerrit]

Oorspronkelijk geplaatst door JP (één)

Ik deel je mening dat je op voorhand goed moet proberen na te gaan of je de opdracht wel moet aannemen. Maar heb jij nog nooit meegemaakt dat, ondanks duidelijke afspraken, een opdrachtgever met hele andere zaken op de proppen komt? Dat komt bij mij in de branche wel vaak voor.
Of dat deze op een voor jou niet acceptabele manier handelt?

Hoe zou jij dat soort zaken dan aanpakken, je biezen pakken of doorgaan?

Het gebeurt me regelmatig dat een opdrachtgever met andere zaken op de proppen komt. In zo'n geval pak ik de telefoon of ga langs en bespreek het. Ik maak duidelijk dat nieuwe of geheel veranderde onderdelen niet binnen de (schriftelijk) gemaakte afspraken vallen, probeer het hele verhaal boven water te krijgen en maak er een prijs voor. Omdat ik altijd minimaal met een schriftelijke opdrachtbevestiging werk, is het meestal geen probleem. Of de veranderingswensen worden ingtrokken, of het aangepaste voorstel wordt geaccepteerd.

Als de opdrachtgever op een voor mij onaceptabele manier handelt (dat slaat op persooonlijk gedrag in mijn geval omdat het zakelijke gedeelte helder is voor we beginnen) dan bijt ik op mijn tanden, probeer zoveel mogelijk per email te doen en de klus snel af te maken. In mijn huidige werk is dat eenvoudiger - websites maak ik hier aan mijn PC.

In mijn vorige 'leven' ( mijn technisch advies bureau ) heb ik een keer een klant gehad die ik het liefst zou willen vertellen het maar zonder mij te doen. Zakelijk was alles prima, maar persoonlijk kon ik niets met hem. Hij was een alcoholist en als hij goed geladen had, was er geen land mee te bezeilen. Heel vervelend! Ik heb de klus afgemakt - het was een groot en financieel voor mijn bureau belangrijk project (ongeveer een jaar werk voor drie personen).

Inmiddels heb ik heel wat mensenkennis opgedaan en beoordeel behalve het project zelf, ook de opdrachtgever. Als ik problemen ruik, neem ik de klus niet aan!

[olaf]

Opdrachtgever ontslaan?

Tijdens de opdracht: als het even kan niet. Je kan een opdrachtgever moeilijk met half werk en vertraging laten zitten, dat vind ik not done. Voor jezelf is het ook niet goed, het is slecht voor je naam en als de opdrachtgever kwaad wil , kan je zelfs een (onterechte) claim krijgen.

Na de opdracht: Wees professioneel en maak van je hart wel een moordkuil, het 'afrekenen" kan je wederom je naam kosten. Als je gevraagd wordt voor een vervolg, heb je gewoon geen tijd omdat je al helemaal vol zit

Het is en blijft werk, en dat is en blijft gewoon niet altijd leuk.

[Annedien Hoen]

Oorspronkelijk geplaatst door olaf

Het is en blijft werk, en dat is en blijft gewoon niet altijd leuk.

Helemaal waar, maar ik denk wel dat het 'achter de hand hebben' van het idee dat je een opdrachtgever die je het leven zuur maakt kan 'ontslaan' voor veel mensen al zo veel meer ruimte geeft (geestelijk) dat het werk prettiger wordt. Met name startende freelancers laten zich gek maken. Slapeloze nachten. Angst, bezorgdheid. Vastdraaien in een cirkeltje-- en daardoor ook andere opdrachten gaan verklooien, acquisitie laten versloffen. Ik zie het regelmatig gebeuren...

[olaf]

ook helemaal waar...

[Gerrit]

Oorspronkelijk geplaatst door Annedien Hoen

Helemaal waar, maar ik denk wel dat het 'achter de hand hebben' van het idee dat je een opdrachtgever die je het leven zuur maakt kan 'ontslaan' voor veel mensen al zo veel meer ruimte geeft (geestelijk) dat het werk prettiger wordt.

Misschien wel, maar in de praktijk is het voortijdig stoppen met een opdracht iets wat je als aller, allerlaatste optie moet hanteren.
Een goede naam opbouwen kost veel tijd, een slechte naam heb je voor je het weet.

Oorspronkelijk geplaatst door Olaf

Het is en blijft werk, en dat is en blijft gewoon niet altijd leuk.

Da's waar, maar het moet voornamelijk leuk zijn.
Tenminste, da's mijn instelling.
Ik hanteer de 80/20 regel voor mijn leven: 80% moet leuk zijn, dan kan ik met de 20% die niet zo leuk is goed leven.
Komt iets (werk, relatie, omgeving) onder de 80% dan is het tijd voor een verandering. Life is too short!

[Isabelle]

Ik vind dat gerrit en Annedien allebei gelijk hebben. Ik herken heel erg dat het weten dat een opdracht en dus ook een relatie met een opdrachtgever tijdelijk is heel veel rust geeft. Maar halverwege stoppen kan ook voelen als een nederlaag. Daarom probeer ik grote projecten, als die zich aandienen van een opdrachtgever die ik nog niet ken, in kleinere stukken te hakken, zodat je na een tussenresultaat dat op zich wel waarde heeft, kunt evalueren en kunt besluiten eruit te stappen. Maar ja, een halve website, daar heeft ook weer niemand wat aan.

Volgens mij komt het ook hier weer aan op levens- en werkervaring . Als je zelf beter kunt inschatten wat goed werk en een redelijke opstelling is, kun je ook makkelijker beoordelen of je de opdrachtgever wel moet volgen. Moet elke starter dan die slapeloze nachten maar gewoon door maken om er sterker van te worden, of kunnen wij senioren de starters daarin helpen?