Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door TamTamTekst
Dat aspect van het beleid is stigmatiserend omdat men ervan uit lijkt te gaan dat een financiële drempel noodzakelijk is om mensen te ontmoedigen hulp en behandeling te vragen.
Terwijl voor veel mensen hulp en behandeling juist zo vroeg mogelijk moet worden ingezet om verslechtering van de situatie te voorkomen. Een drempel werkt averechts en wekt de indruk dat mensen die hulp nodig hebben aanstellers zijn.
|
Ben het, helaas, helemaal met je eens. Behalve dat aanstellersdeel snap ik niet?
Ja, de tendens is inderdaad dat de kwaaie onder de goeie lijden. Ik zie geen heil in die 'alles over een kam scherende ontmoedigingsbeleid' trend. Aan de andere kant misschien moeten bestuurders en managers eens voor minder dan het mininumloon gaan werken, en alleen een regulier salaris uitbetaald krijgen als ze fatsoenlijk werk leveren. Het is daarbij niet te verteren dat bestuurders in de welzijnsector dit soort maatregelen treffen, en vervolgens met soms wel 7 ton ontslagvergoeding vertrekken. Hangt de schijn van belangenverstrengeling aan.
Je kunt je afvragen of het met dergelijke regels als 'arbeidsgehandicapte' gewoon niet te moelijk is om aan het werk te beginnen of vol te houden?
Ik zie de aankomende bezuinigingen ('ombuigingen') in ieder geval met lede ogen aan. Ik vind het ronduit schandalig dat wij dus de rekening betalen voor dat gegraai en de banken crisis.
Ik denk dat het beleid zoals het gepland staat, dan ook voor meer problemen gaat zorgen dan goed voor beginnende ZZP'ers en mensen die weer willen werken. Kijkend naar bijvoorbeeld de Prestatiewet en verhoging van de huren zie ik problemen. Het doet de emancipatie van (chronisch) zieken en gehandicapten in ieder geval geen goed.
Juist die weg naar werk zo begaanbaar mogelijk maken is belangrijk. Daar dienen zo weinig mogelijk obstakels in de weg te liggen, want het kan voor vertraging zorgen, wat juist alle partijen meer geld kost. Maar goed, makkelijker gezegd dan gedaan.
Het wordt dan mooi verkocht, als husanna beleid, maar ondertussen is het soms gewoon dramatisch slecht. Het moet ook makkelijker worden om de verantwoordelijke effectief aan te spreken. Nu zie je met enige regelmaat 'us versus them' beleid wat koste ten koste de strot door geduwd moet worden, in plaats van een constructievere aanpak.
De goede daargelaten.
Misschien dat er meer gekwalificeerde mensen met een lastig lichaam en verstand van zaken in bestuurlijke, beleidsmatige, en management functies moeten komen bij dit soort organisaties? (mezelf buiten beschouwing latende in deze.)