Naar mijn idee is je benadering helemaal goed.
Voor de redactie van 20 pagina's kan je een uurtarief rekenen. Ik zou eerst het aantal uren inschatten en daarna pas bekijken of je je tarief laat zakken. Ikzelf laat dat pas dalen vanaf het moment dat er tientallen aaneengesloten uren worden gemaakt of de opdracht meerdere klussen over een langere periode omvat (enkele maanden). Er zit niet veel 'leereffect' in tekstredactie van 20 pagina's, dus ik zou geen korting geven. Ook het schrijven van nieuwe content valt hieronder.
Voor 20 pagina's webcontent vertalen kan je een tarief per woord rekenen (vertaaltarieven lopen uiteen, je zou kunnen benchmarken).
Voor het bedenken van een pay off kan je inderdaad twee tarieven hanteren: voor creatief werk (incl opslag, want het gaat puur om het creatief denken waarmee het bedrijf of goede ideeen opdoet of direct klaar is met een nieuwe payoff) en voor het gebruik van jouw eindproduct. Daar zou ik in laten meespelen wat de impact is van de pay off: werk je voor shell of werk je voor de groentenman op de hoek? Het gaat dan niet zo zeer om hoe groot de opdrachtgever is, maar wat het (commerciële) bereik is van je payoff.
Alles bij elkaar doorgerekend en opgeteld kan je inderdaad een lumpsum tarief aanbieden waarbij er één eenmalige opslag telt voor het in gebruik nemen van jouw payoff.
Je hebt, zoals je zegt, ervaring (kennis, kunde = kapitaal); de vraag is dus hoe groot de investering is voor jouw opdrachtgever.
Even heel ruwweg denk ik dat jouw opdrachtgever voor de totale klus minstens 3000 euro kwijt is (waarbij eenmalig 10 uur begroot voor de payoff, dus zonder afnamevergoeding).
Zit ik er ver naast of ben je nu je lengtevrees
kwijt?