Wat is intuïtie (en kan je het trainen?)

[Annedien Hoen]

In een ander topic hebben we het over naar je intuïtie luisteren als het gaat om het al dan niet in zee gaan met een opdrachtgever.

Maar wat is intuïtie eigenlijk?
En hoe kan je dit dan trainen?

Wat zijn jullie ervaringen hiermee?

Nah, nog maar nul reacties. Men is van het mooie weer aan het genieten. Of worstelt net zo hard met jouw vraag als ik. Ik heb er even op moeten broeden.

Wat intuïtie IS kan ik niet zoveel over zeggen. Na zelfonderzoek blijkt wél dat mijn intuïtie best wel goed te vertrouwen is, veel voorgevoelens komen uit. En van veel wéét je het gewoon niet. Mijn intuïtie zegt soms, neem maar de A44 in plaats van de A4. Geen idee wat er gebeurd zou zijn als ik dan de A4 genomen had.

Trainen? Als ik er op google kom ik veel websites tegen met een vrij hoog guru gehalte en weinig informatie. Men kan daar kennelijk aan verdienen, aan het trainen van intuitie. Ik denk dat je kan beginnen met er voor te gaan zitten, en dan bij jezelf nagaan (opschrijven) welke voorbeelden je je kan herinneren van dat je intuitie het bij het juiste eind had. En dat je dan probeert de situatie uit te pluizen: hoe voelde ik me toen (heel ontspannen, juist niet etc). Hoe zou het komen dat je er de ene keer voor open staat en de andere keer niet. Kan je die factoren die ervoor zorgen dat je open staat, zelf creeeren, heb je er invloed op. Dat soort dingen.

Dit is een beginnetje, ik hoop dat er anderen gaan reageren.

[Mariëlle Schrijft]

Nou, ik wil wel een duit in het zakje doen.

Volgens mij is intuïtie het volgende. Je past in je waarneming allerlei filters toe. Als je de hele dag alles bewust zou zien, horen, proeven, ruiken en voelen zou je gek worden. Ook kleine bewegingen, trekken etc die je vaak niet allemaal bewust ziet, maar
die wel dingen bij je los maken. Nanogedrag. Die informatie sla je wel op als informatie in wat je onderbewustzijn of je onbewustzijn kan noemen. Daar doen je hersenen een soort van ruwe bewerking op, ze komen niet zo hoog in de informatiehierarchie te staan.

Maar ook: Dingen die je als je ze ziet zelf zwaar bewerkt. Wordt een aspect, thema of verband vaak geprikkeld dan wil je brein iets met die informatie en de gevoelens en emoties die je daarbij hebt, maar omdat het wat ´slordig´ (met weinig megapixels) is opgeslagen komt het naar boven als intuitie.

Ook de informatie die niet langs je normerende filters komt.
Intuitie is dan dus een waardevolle informatieoprisping. De waarde van intuïtie is dat het heel puur is, want je hebt er niet al je filters, denkbeelden, normen, ideeën, angsten, neuroses etc. overheen laten gaan. Je hebt alleen waargenomen en ervaren. )

Lekker rationeel geformuleerd weer

Maar goed. Zo iets dus.

Tja, en hoe train je dat. Af en toe bewust te kijken waar je filters zitten (weant blijkbaar zijn er belangrijke dingen die je gemist had) en deze signalen serieus nemen en er de tijd voor nemen om naar boven te halen wat je ervaren, gezien, geroken etc. hebt. Van je intuitie leren door je filters kritisch te beschouwen. Je intuitie voeden door ontmoetingen aan te gaan en plekken te bezoeken waar je normaal niet zou komen.

[Annedien Hoen]

Ja, er was maar relatief weinig voor nodig om de twee 'intuïtiekampen' in dit draadje vertegenwoordigd te krijgen

1: Intuïtie is voorgevoel (en dus in feite profetisch)
2. Intuïtie is onbewust verwerkte informatie die een weten produceert

Soms denk ik dat het 2 is, dat je kleine indicatoren waarneemt die een plaatje laten ontstaan waaruit je deductief danwel extrapolerend kennis kan onttrekken.

Maar die gevallen dan waarin je intuïtie je iets influistert dat zich niet rationeel laat verklaren? Soms heel concreet, om in Sanne's voorbeeld te blijven...die keer dat iets me zei: blijf rechts rijden (ook al hing ik dan achter een niet al te vlot rijdende vrachtwagen)... en na 20 seconden vloog er op de baan links van mij een auto in brand, die begon te slingeren. Als ik er op dat moment achter had gezeten had ik een ongeluk gekregen.
(Meer mensen voorbeelden daarvan?)

--
in·tu·ï·tie (de ~ (v.), ~s)1 inzicht zonder nadenken => feeling, instinct in·tu·ï·tief (bn.)1 gegrond op, bij intuïtie => gevoelsmatig

[René]

Oorspronkelijk geplaatst door oomph

Na zelfonderzoek blijkt wél dat mijn intuïtie best wel goed te vertrouwen is, veel voorgevoelens komen uit. En van veel wéét je het gewoon niet. Mijn intuïtie zegt soms, neem maar de A44 in plaats van de A4. Geen idee wat er gebeurd zou zijn als ik dan de A4 genomen had.

Dan was je eveneens in Leiden of Den Haag uitgekomen, zegt mijn intuïtie

[Mariëlle Schrijft]

Maar die gevallen dan waarin je intuïtie je iets influistert dat zich niet rationeel laat verklaren? Soms heel concreet, om in Sanne's voorbeeld te blijven...die keer dat iets me zei: blijf rechts rijden (ook al hing ik dan achter een niet al te vlot rijdende vrachtwagen)... en na 20 seconden vloog er op de baan links van mij een auto in brand, die begon te slingeren. Als ik er op dat moment achter had gezeten had ik een ongeluk gekregen.
(Meer mensen voorbeelden daarvan?)

Tja, en hoewel ik dit soort dingen dan ook wel mee heb gemaakt, en bovendien nu met een half oog naar Star Wars kijk, geloof ik niet in een kosmische kracht die je dit soort voorgevoelens influistert. (oeh oeh oeh oeh oeh, can you feel the force)

Is het niet zo dat je gevoel je de hele dag van alles loopt in te fluisteren. Maar als er kort daarna zoiets heftigs gebeurt, dan blijft dat gevoel van -ik kan beter rechts blijven rijden, want door die shit slome vrachtwagen voor me, zie ik te weinig- goed blijft hangen, en lijkt ineens een prophecy:
"Iets vertelde dat ik rechts moest blijven rijden, en redde mij daarmee van de brandende auto...". !!!!!!!

Die miljoenen andere keren dat de stem van je rij-instructeur nog na-ijlt in je overwegingen achter het stuur, vergeet je meteen weer, want het is niet meer relevant na het moment zelf. Bovendien zijn dit soort overwegingen voor ervaren automobilisten zo normaal , dat ze zich er niet bewust van zijn. Gelukkig maar, anders werd je doodmoe van autorijden. Behalve dan die ene keer dat daarna *pats boem* je keuze zo juist bleek te zijn.

Twee kampen... zo had ik het nog niet gezien. Is dat het verschil tussen kosmische ingreep en processen in ons es, ich und überich? Ik vind persoonlijk die filters van je on(der)bewust zijn net zo spiritueel en vaag als een collectief bewustzijn of een engel op mijn schouder. Ik heb ze géén van allen ooit gezien. Filters, onderdrukkingsmechanismes, informatieverwerkingsprocessen...

De overeenkomst is dat we allebei aangeven dat als je de filters (Marielle) / de factoren die er voor zorgen dat je ervoor open staat (ikke) leert herkennen , je eerder zicht krijgt op wat je intuitie je probeert te vertellen.

Awel, en René om nog even te pesten, in beide gevallen was ik in Haarlem uitgekomen want ik reed de andere kant op.

[Annedien Hoen]

Oorspronkelijk geplaatst door oomph

Twee kampen... zo had ik het nog niet gezien. Is dat het verschil tussen kosmische ingreep en processen in ons es, ich und überich? Ik vind persoonlijk die filters van je on(der)bewust zijn net zo spiritueel en vaag als een collectief bewustzijn of een engel op mijn schouder. Ik heb ze géén van allen ooit gezien. Filters, onderdrukkingsmechanismes, informatieverwerkingsprocessen...

Ja, daar zeg je zo iets. Het zijn concepten die door wetenschappers gepostuleerd zijn en eigenlijk nooit bestreden sindsdien.
Blijkbaar is het een werkbaar model, maar toch eigenlijk niet meer dan een model.

-"Schat, heb jij mijn onderdrukkingsmechanisme ergens gezien? Ik heb 'm gister nog gebruikt maar kan 'm nergens vinden."
-"Ligt die niet in de keuken, naast je ontkenning?"

[olaf]

Je intuïtie komt boven als je de beslissing niet meteen neemt na het inventariseren van de opties, maar even uitstelt.... het bekende "er een nachtje over slapen" werkt voor mij prima.

En het lukt ook altijd wel om deze bedenktijd in te bouwen. De juiste keuze komt dan als vanzelf, meestal als je iets anders aan het doen bent.



Wordt bij "voorgevoel" niet inuïtie verward met reflex of instinct??

[Mariëlle Schrijft]

Oorspronkelijk geplaatst door olaf

Je intuïtie komt boven als je de beslissing niet meteen neemt na het inventariseren van de opties, maar even uitstelt.... het bekende "er een nachtje over slapen" werkt voor mij prima.

Ook een mooie omschrijving?

Oorspronkelijk geplaatst door olaf

En het lukt ook altijd wel om deze bedenktijd in te bouwen. De juiste keuze komt dan als vanzelf, meestal als je iets anders aan het doen bent.

. De aha erlebnis...

Ik noem dat broeden, rijpen, bezinken etc. Dat lijkt wel ook op intuitie, maar heeft volgens mij meer te maken met gevoel. Da´s soms wat trager.

Omdat je er dan niet bewust mee bezig bent krijgt "iets anders" de ruimte.
Dat noemen we intuitie, maar ook daar zijn hersenfuncties mee gemoeid.

Oorspronkelijk geplaatst door olaf

Wordt bij "voorgevoel" niet inuïtie verward met reflex of instinct??
.

Hmmmm, interessante vraag. Is intuitie een langzame of een snelle functie of hangt dat af van de persoon, misschien.