hallo Mijke,
De wet “elektronische handtekeningen” is op 21 mei 2003 in werking getreden.
Deze wet stelt de elektronische handtekening wettelijk gelijk aan de handgeschreven handtekening wanneer een voldoende betrouwbaar middel is gebruikt om de echtheid te achterhalen. Een handtekening wordt vermoed voldoende betrouwbaar te zijn als hij voldoet aan de volgende eisen:
- Zij is op unieke wijze aan de ondertekenaar verbonden;
- Zij maakt het mogelijk de ondertekenaar te identificeren;
- Zij komt tot stand met middelen die de ondertekenaar onder zijn uitsluitende controle kan houden;
- Zij is op zodanige wijze aan het elektronisch bestand waarop zij betrekking heeft verbonden, dat elke wijziging achteraf van het elektronisch bestand kan worden opgespoord;
- Zij is gebaseerd op een gekwalificeerd certificaat;
- Zij is gegenereerd door een veilig middel voor het aanmaken van elektronische handtekeningen.
Dit betekent dat een geavanceerde handtekening (eis 1, 2, 3, 4), die bovendien gebaseerd is op een gekwalificeerd certificaat (eis 5) en gegenereerd is door een veilig betaalmiddel (eis 6), juridisch gelijk wordt gesteld aan de handgeschreven elektronische handtekening.
Wat precies verstaan moet worden onder een gekwalificeerd certificaat en een veilig middel (de eisen 5 en 6) wordt nader uitgewerkt in de Telecommuncatiewet en onderliggende wetgeving. In totaal gaat het om een dertigtal vereisten.
(bron: ejure)
Een handtekening die niet aan al die eisen voldoet, kan toch als betrouwbaar aangemerkt worden. E-mail communicatie tussen de partijen (aanvraag, bevestiging), de afspraken die jullie onderling hebben gemaakt, de aard van het contract, het doel waarvoor de gegevens zijn verzonden, kan een rechter voldoende informatie verschaffen over de betrouwbaarheid van het document.
Wil je echter geen onnodige risico lopen?
Dan zou ik toch de klant verzoeken het getekende contract per post te verzenden.