Gewaagde gewetensvraag voor adviseurs

[Annedien Hoen]

http://martijnaslander.typepad.com/m....html#comments

Ben benieuwd wat jullie van dit stuk vinden!

[erno@ernohannink.nl]

Wow Annedien,
Dank voor de verwijzing. Op het ene moment denk ik, ja dat is het. Op het andere moment denk ik mmm dat gaat me net iets te ver. Het heeft me plezier gedaan dit te lezen, en ik wil dit zeker in mijn eigen business plan meenemen net als de ideeën van Ricardo Semler.

PS de tekst in de rechterzijkant is ook interessant.

[scribent]

Heel interessant!

Deze adviseur Martijn Aslander vraagt dus geen uurtarief, en ook geen vaste prijs, maar leeft van donaties van klanten. Als ik het goed begrijp mogen ze zelf de waarde bepalen die hij heeft toegevoegd en hier een bedrag aan koppelen.

Ik geloof onmiddellijk dat hij genoeg verdient om rond te komen. De drempel om hem te benaderen, is laag. En als een klant zich goed geholpen voelt, zal deze vast niet krenterig zijn.

Anderzijds: je zadelt een klant wel op met de vraag hoeveel hij moet doneren, dat lijkt me wel moeilijk voor de klant.. 'Vind je 800 Euro okay?' Weet je wat, omdat je het zo goed gedaan hebt, krijg je 1000 Euro! . Een ander praktisch bezwaar lijkt me dat de budgettair verantwoordelijke personen willen weten waar ze aan toe zijn, ze moeten een begroting indienen. Hoe gaat hij daarmee om? Ik zal het hem eens vragen.

[Annedien Hoen]

Oorspronkelijk geplaatst door scribent

Anderzijds: je zadelt een klant wel op met de vraag hoeveel hij moet doneren, dat lijkt me wel moeilijk voor de klant..

Dat lijkt me nou juist de essentie: je legt de waardebepaling bij de klant neer, zodat deze gedwongen wordt na te denken over de waarde die een ander voor je gecreëerd heeft. Dat dit zo wel een heel expliciet en bewust proces wordt lijkt me alleen maar positief. Er worden volgens mij te vaak geen vraagtekens gezet bij het gedachteloze ping-pong dat veel mensen in het bedrijfsleven spelen.

[martijn aslander]

Leuk, dat er mensen zijn die verder nadenken over mijn post....

Een van mijn basisideeen is, dat ik het waarde- en uitruilspectrum vergroot.

Die ondernemer of ambtenaar die ik help, kan voor mij veel meer betekenen dan alleen maar een storting op mijn bankrekening. Lees "the age of access" er maar eens op na, van Jeremy Rifkin.

In veel gevallen heb ik liever 500 euro plus toegang tot zijn netwerk, plus uitnodigingen voor bijeenkomsten die normaal geld kosten, en toegang tot een paar belangrijke informatieposities, dan alleen maar 1000 euro.

Onzekere "klanten" help ik gewoon een handje, en ik ben heus niet te beroerd om te zeggen van wat voor soort bedragen ik blij wordt...

In de meeste gevallen zit het verschil er in, dat ik niet denk, "wat heb ik er aan" maar acuut doorschakel naar "wat heeft mijn netwerk eraan" waarmee ik gelijk de belangen van de mensen om me heen meeweeg, hetgeen oneindig veel meer oplevert.

Daarnaast, is geld vaak een manier om een transactie af te sluiten, waarna je pas weer contact hebt, als er weer een transactie nodig is. (of er een klus ligt o.i.d.)

Dit wil ik helemaal niet!!!

Als er een leuk en waardevol contact is, dan wil ik helemaal niet dat iemand van me "af" is. Ik wil een doorlopend contact, waarin ik blijvend waarde kan creeeren, vanuit mezelf en via mijn netwerk.

[erno@ernohannink.nl]

Oorspronkelijk geplaatst door martijn aslander

Leuk, dat er mensen zijn die verder nadenken over mijn post....

Onzekere "klanten" help ik gewoon een handje, en ik ben heus niet te beroerd om te zeggen van wat voor soort bedragen ik blij wordt...

In de meeste gevallen zit het verschil er in, dat ik niet denk, "wat heb ik er aan" maar acuut doorschakel naar "wat heeft mijn netwerk eraan" waarmee ik gelijk de belangen van de mensen om me heen meeweeg, hetgeen oneindig veel meer oplevert.

Het eerste is echt een aanvulling voor mij, hoe ik dit idee naar mijn eigen werkelijkheid kan omzetten. Het tweede punt is nog wat moeilijker voor mij. Maar ervaring zal dit waarschijnlijk eenvoudiger maken.

Oorspronkelijk geplaatst door martijn aslander

Daarnaast, is geld vaak een manier om een transactie af te sluiten, waarna je pas weer contact hebt, als er weer een transactie nodig is. (of er een klus ligt o.i.d.)

Dit wil ik helemaal niet!!!

Als er een leuk en waardevol contact is, dan wil ik helemaal niet dat iemand van me "af" is. Ik wil een doorlopend contact, waarin ik blijvend waarde kan creeeren, vanuit mezelf en via mijn netwerk.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Nu heb ik soms het gevoel dat er verwacht wordt dat er een afsluitende factuur wordt gestuurd. Aan de andere kant bekruipt me wel eens het gevoel, "ik wou dat het project was afgerond".