Samenwerken in netwerkverband

[René]

"Afgelopen vrijdag had ik een interessant gesprek over organiseren en samenwerken in netwerkverbanden. Zowel mijn gesprekspartner als ikzelf hebben ervaring met het samenwerken met freelancers en we lopen er vaak tegenaan dat dat soms best lastig is.
[...]
Een van de redenen om zelfstandig ondernemer te worden was dat ik me wilde ontworstelen aan organisatiestructuren en veel flexibeler en organischer wilde werken. Maar elke projectorganisatie lijkt op een gegeven moment op een soort tijdelijk bedrijf, wil het project een succesvol eindresultaat hebben.
[...]"
Lees het volledige artikel van Sanne Roemen op netwerken.blogspot.com

Dat is ook mijn ervaring. Vage intenties leiden tot niets, pas als je zakelijke afspraken maakt en concreet aan de slag gaat kan het wat worden. Bij projecten vind ik het eerlijkgezegd nogal wiedes. Projectmatig werken betekent per definitie organiseren en afspraken maken.

Toch is het anders dan als werknemer. Dan heb je ook vóór, tussen, na en boven de projecten een hiërarchische baas. Daar heb je als freelancer geen last van.

En niet elke samenwerking is projectmatig. Je kunt ook een continu netwerk vormen om elkaar te versterken en aan te vullen, nu en dan de bal toe te spelen, elkaars expertise te benutten etc. Maar goed, dat heet dan "netwerken" in plaats van "samenwerken".

[Annedien Hoen]

Ik heb er inmiddels ook een paar jaar ervaring mee en ik heb grote verschillen gezien tussen stijlen van mensen om in zo'n verband te werken. Een aantal mensen kan ik mee lezen en schrijven, alles komt prima voor elkaar, andere mensen moet je nauwkeurig op de letter en puntkomma briefen, monitoren, doublechecken.
Wat dat aangaat kom je dezelfde dingen tegen als wanneer je binnen een bedrijf mensen managet of deel uitmaakt van een team.
Ik heb ook wel eens tegen wil en dank wat 'volgehouden' dat echt gedoemd was om te mislukken; nu zou ik veel eerder afhaken omdat ik nu zou inzien dat er iets structureel niet klopt en het niet aan het netwerkverband te wijten valt, of het eerder benoemen en maatregelen treffen of voorstellen (of ik nou de leiding heb over het project of niet).

Het leukste van werken in netwerkverband vind ik de ontdekking dat een heleboel ruis die in het 'reguliere' bedrijfsleven aan de orde is niet voorkomt in zulke situaties; er wordt een heleboel van het proces 'afgeknipt' dat er sowieso niet echt aan bijdraagt.

[alfred]

Ben 't helemaal met je eens. Netwerkpartners zijn een verlengstuk van je eigen bedrijf. Door de verkeerde partners ben ik zelfs al klanten kwijtgeraakt maar door de juiste partners win ik ze weer terug .

Zelf heb ik netwerken vanaf de 1e dag van zelfstandigheid als HET ITEM gezien en omdat ik adviseer aan ondernemers is dat dan ook een van de punten waar ik (vooral bij starters) op hamer. Het is net als in de liefde, niet erg als je een keer een blauwtje als je uiteindelijk maar de juiste partner vindt.

Ik heb nu wat bedrijfjes/partners waar ik mee kan lezen en schrijven. Daarbij kijken ik aan de ene kant sterk naar de behoefte van mijn klanten maar aan de andere kant ook 'past het karakter en de werkwijze van m'n partner bij mij'. In het begin was dat nog niet zo belangrijk dat vond ik iedereen aardig en goed. Pfff...gelukkig heb ik die fase achter me gelaten

ps erg leuk hoor die smileys

[Isabelle]

Echt goed samenwerken vraagt ontzettend veel van alle partners. Sympathie voor elkaar is wel een vereiste. Ik vind het een lastig dilemma. Ik zou niet willen werken met iemand die ik niet oprecht aardig vind, maar juist als je iemand héél erg aardig vindt en ook vriendschappelijke relaties onderhoudt, kan het ook weer heel ingewikkeld worden, omdat je om de hete brij heen gaat draaien. Je moet verschillen van mening over kwaliteit en over de handigste aanpak en over tijdsinvesteringen uit kunnen spreken. Met lange tenen kun je niet samenwerken. In feite moet je juist met mensen voor wie je veel voelt heel goede afspraken maken, want de relatie is te veel waard om op stomme misverstanden te laten stuklopen. Juist dan moet je heel rechtlijnig projectmatig te werk gaan. Er moet een plan zijn waar je met zijn allen commitment aan geeft:
- wat gaan we precies maken
- wat wil de opdrachtgever
- wanneer zijn we zelf tevreden
- wie doet wat precies
- wie steekt waarin hoeveel tijd
- wie coördineert en houdt contact met de opdrachtgever
- wie stuurt de factuur
- hoe verdelen we evt kosten
- hoe verdelen we de buit
- hoe maken we reclame over wat we gemaakt hebben

Mijn ervaringen met samenwerken zijn wisselend ; het resultaat wordt vaak beter maar de weg ernaartoe kan zwaar zijn, juist als niemand formeel de leiding heeft.

Wat vinden jullie, moet iemand formeel de leiding krijgen als je gezamenlijk een klus aanneemt?

Isabelle

[Annedien Hoen]

Een opdracht komt toch meestal via één van de partijen binnen; die heeft in mijn ervaring dan eigenlijk automatisch de leiding en is aanspreekpunt van de klant.
Overigens is het niet alle freelancers gegeven om dit accuraat aan te pakken; ik zie veel mensen stoeien met het feit dat ze dan toch best mensen achter de broek aan moeten zitten en af en toe even flink aan de boom moeten schudden om mensen aan deadlines te houden, aanpassingen te laten doorvoeren et cetera. Men is niet automatisch een goed projectmanager, en iedereen heeft z'n eigen stijl (helemaal collega-freelancers!) en opvattingen over werkwijze en mores.

[Liesbeth (één)]

Ja, ben ik het mee eens. Het is wel handig als iemand de leiding heeft/krijgt. Zoveel mogelijk heldere afspraken onderling. En inderdaad, vaak is er één persoon/kanlaa via wie het binnenkomt. Dat lijkt de natuurlijke persoon om ervoor aan te houden. Kan dan ook een soort "account manager" zijn.
En wat gebeurt er als je onderweg fundamenteel ergens over van mening verschilt?
Hoe voelt dat, hoe kijken jullie daar tegen aan? Zou dat lastiger zijn in dit geval, anders dan met een "onbekende"?