Heb een psychische aandoening, (voor die verzekering geen uitsluitselgrond, of hoe noem je zoiets) en zij zeggen omdat ik daar voor aanvang van de verzekering ook mee heb kunnen werken ik er nu dús ook mee kan werken.
(Let wel; bij aanvang verzekering vroegen zij naar klachten van dat moment en x-tijd daarvoor, waar ik naar waarheid op geantwoord heb dat er toen en die x-tijd daarvoor geen klachten waren en ik prima gewerkt heb. (ook dit heeft gedonder opgeleverd, maar na enkele maanden (!) kwamen zij dan toch ook zelf tot de conclusie dat mij niet aangeschreven kon worden dat ik onterecht was aangenomen voor de verzekering. Dus dat was en is dus ook nu het punt niet.)
Maar het gekke is ook dat ze dit argument pas hebben geformuleerd, toen ik na een poging weer te gaan werken wéér uitviel (ik was dus achteraf bekeken nog niet hersteld), vóór die poging hebben ze even wel uitgekeerd!
Mijn advocate is van mening dat ik een sterk punt heb, te meer omdat het UWV, waar ik een hele kleine uitkering van heb vanuit werk in loondienst, mij 100% arbeidsongeschikt acht en drie artsen, waaronder NB een arts die ik bezocht heb op verzoek van ZK/Achmea, reden tot arbeidsongeschiktheid aangeven. Tel daarbij op dat ik verzekerd was voor het beroep van verpleegkundige in de 24uurs(terminale) zorg.
Maar ja psychisch he? Dat is natuurlijk aanstelleritisch!
Of, ze is zo gek, die hoeven we niet serieus te nemen!
Of, wat een makkelijk te pakken prooi!
Sorry hoor voor mijn cynisme, maar ik ben zo boos!
|
Hybride weergave
