Eerste stap naar het ondernemerschap?

[Cindy77]

Ik was ook zo bezig: ik wilde eerst alles weten wat er te weten viel over ondernemen, welk risico loop ik, gaat dat wel lukken met de hypotheek, en er zijn al zoveel tekstschrijvers...

Toen kwam ik zonder baan te zitten en had ik de keuze: freelancen of weer een baan zoeken waarin ik niet gelukkig ben. Ik had de knoop vrij snel doorgehakt, eigenlijk wist ik al tijden wat ik het liefste wilde. Sinds juli ben ik dan ook fulltime ondernemer.

Het is soms moeilijk, en ik zit qua financiën regelmatig krap, maar het is ook een enorme opluchting dat ik toch in het diepe gesprongen ben.

Harald, ik kan je echt van harte aanraden er gewoon voor te gaan. Als je het niet probeert, krijg je er misschien later veel spijt van. En echt risico loop je niet. Want als het onverhoopt niet lukt, kun je toch altijd weer een baan in loondienst zoeken?

[Miranda van Gaalen]

Hoi Harald, zit je schrap?

Als ik je verhaal lees, lijk je enorm te genieten van het bedenken, maar niet van het doen. Had je dát leuk gevonden, dan had je al veel conretere stappen uitgevoerd, lijkt me. Als ondernemer heb je meer aan genieten van doen dan van plannen maken. Het éen kan gemakkelijker zonder het andere dan andersom: want al doende kun je je weg ontdekken en je plan (om)vormen.

Dit jaar is er een recordaantal starters, het aantal afvallers zal naar mijn verwachting mee groeien. Inderdaad: er ís veel vraag naar goede consultancy en ondersteuning in heel veel vormen. Maar het aanbod is vele male groter, en dan redden alleen diegenen het die er uit springen. Die desnoods alle adviezen in de wind slaan, omdat ze volledig geloven in hun éigen weg. Zo sterk, dat ze bereid zijn om te vallen (of zich niet kunnen voorstellen dat ze vallen). Iemand die afhankelijk is van de aanmoediging van anderen...tja... ik zou er mijn geld niet op inzetten.

Je omschrijft dat je leuke opdrachten krijgt en de bijeenkomsten zijn gezellig, maar... Ook als ondernemer zullen er maars zijn. Vrijheid klinkt gaaf, maar brengt verantwoordelijkheid met zich mee. En als je van dat woord in je huidige werk de kriebels krijgt, zal dat als ondernemer net zo zijn. Dan zou je jezelf nog wel eens flink in de vingers kunnen snijden.

Kijk eens eerlijk in de spiegel of jij wel écht die ondernemer bent? Misschien voel jij je prettiger als je opgevangen wordt als je eens valt, en als dat niet direct ten koste van je inkomen gaat. dan pas je wellicht beter in een organisatie. Richt je op wie je werkelijk bent, niet op wie je zou willen zijn.

groetjes, Miranda
die zo eens terug leest en zich erg streng voelt.

[Arend]

Ik dacht dat een coach anderen helpt om het beste uit zichzelf te halen, om te ontdekken hoe groot ze kunnen worden. Sorry voor mijn worden, maar volgens mij draai je alle kiemen van groei de nek om!
Ondernemen gaat toch MET vallen en opstaan, met op je bek gaan, verschrikkelijk onzeker zijn en bij tijd en wijle puur bij gratie van de aanmoedigingen weer opstaan en verder gaan?
Mister "perfect ondernemer" bestaat niet!

[erix]

Oorspronkelijk geplaatst door Arend

Ik dacht dat een coach anderen helpt om het beste uit zichzelf te halen, om te ontdekken hoe groot ze kunnen worden. Sorry voor mijn worden, maar volgens mij draai je alle kiemen van groei de nek om!
Ondernemen gaat toch MET vallen en opstaan, met op je bek gaan, verschrikkelijk onzeker zijn en bij tijd en wijle puur bij gratie van de aanmoedigingen weer opstaan en verder gaan?
Mister "perfect ondernemer" bestaat niet!

Dat is misschien ook wel wat de coach bedoelt. Het beste uit je zelf halen betekent niet alleen op zoek naar talenten, maar ook naar je zwakke plekken. Als je die leert kennen, worden het 'succesfactoren' (gatsie, wordt zelf hier een coach, terwijl ik eigenlijk tegen coaching ben )
Ondernemen = zweten en swotten. Het geld komt alleen min of meer automatisch binnen als je in loondienst bent.

[Miranda van Gaalen]

Mooi gezegd Erix.

coachen is niet altijd aanmoedigen, het is een spiegel voor houden. Soms heb je van die momenten dat de spiegel kraakt als je er in kijkt, of zelfs barst. Die momenten heb ik zelf ook. Niet fijn, maar zó verhelderend. En achteraf altijd minder erg dan het leek, want ineens kun je er iets mee.

Volgens mij kan Harald die spiegel best aan. En dan kan hij zelf kiezen wat beter voelt: de droom bijstellen of in actie komen.
groet, Miranda

[Arend]

is er ook een optie de droom behouden én in actie komen?

[erix]

Oorspronkelijk geplaatst door Arend

is er ook een optie de droom behouden én in actie komen?

Ja, nooit stoppen met dromen. Maar een zekere scheiding tussen dromen en doen (en durven; wat leuk, daar ga ik eens een boekje over schrijven ) kan geen kwaad. Sommige klussen "simply pay the bills", andere opdrachten zijn inspirerend en zorgen voor een enorme flow, weer andere klussen raken maar niet verlost uit de droomfase (Ik zou ooit nog wel eens... Over vijf jaar zou het toch wel erg leuk zijn als ik....) maar leveren helemaal niets op.

Wil je de droom bijstellen? Dan is het geen droom meer, maar een streven of ambitie (ook goed). Er komen vanzelf nieuwe dromen bij.