Uurtje - factuurtje

[Zininkennis]

Ik heb ook al wat meer gehoord en gelezen over deze manier van werken, en doe het zelf op kleine schaal ook. Tenminste, als ruilhandel. Voor mij is de basis dat je allebei blij kan worden van de dienst van de ander, of die ook nodig hebt. Verder betaal ik gewoon blij mijn fakturen, en wordt ik blij van mensen die mij ook zo betalen.

Ik denk, net als Annedien, dat de gemoedstoestand van betalen voor het oplossen van een probleem het belangrijkst is voor de hoogte van het bedrag. Dat betekent wel, dat je goed moet bepalen of je opdrachtgever het probleem echt heel graag wil oplossen. Volgens mij hangt het er erg vanaf, hoeveel last de uiteindelijke betaler heeft van het probleem. En in grotere organisaties moet diegene dat natuurlijk ook nog verder kunnen uitleggen aan de eindverantwoordelijke.
Ik heb me ook laten vertellen dat Martijn ook wel laat doorschemeren of ronduit zegt wat zijn verwachtingen t.a.v. de betaling zijn (van iemand die bij een van zijn spreekbeurten was), maar dat is informatie uit de tweede hand. Het lijkt me wel handig, want ook daarover hebben mensen zeer verschillende ideeen.

[Retulis]

Ik was van het weekend in gesprek met twee mensen die wat hadden laten doen door iemand. Op een gegeven moment hebben ze het over geld gehad met hem en wat ze moesten geven. Ze kregen het antwoord van ach doe maar wat....vindt het gewoon leuk om te doen.

Probleem waar zij tegen aan liepen is dat je wat geeft maar je geen idee hebt of het te veel of te weinig was. Zij hadden liever gehad dat er gewoon een prijs gegeven zou worden.

Ik weet niet of het hier ook voor op gaat maar ik kan me goed voorstellen dat je bij diensten buiten je eigen sector geen flauw idee hebt wat zoiets zou moeten kosten. Ik zie de meerwaarde er in ieder geval niet van in om op deze manier te werk te gaan.

[Arend]

Ik zou me wel voor kunnen stellen dat je vooraf een tarief afspreekt en dat je na afloop de opdrachtgever vraagt of hij vindt dat je je geld waard was. Als het zo is: prima, je hebt een tevreden klant, als je meer dan je geld waard was, heb je een gratis ambassadeur bij en als je je geld niet waard was...tja, of moet je wat terugbetalen wat je teveel hebt gekregen (of te weinig aan waarde hebt geleverd) of accepteren dat je waarschijnlijk niet meer ingehuurd zal worden.
Ben het met je eens dat in het wilde weg laten "bieden" niet echt opschiet, je moet toch ongeweer weten wat de onder- en bovenmarges van marktwaarde van een dienst zijn. Ik denk dat er genoeg opdrachtgevers zijn die voor een dubbeltje op de eerste rij willen zitten.

[ramon fincken]

Tja als ik voor een partner een klus uitvoer en die partner ook voor mij plus de bedragen komen ongeveer overeen, dan doen we niet moeilijk daar is het een partnership voor.

Maar ik zou denk ik in mijn branche lastig achteraf een soort van "graag verneem ik op mijn rekening hoe blij u met mijn werk bent geweest" afspreken.
Dit omdat het voor sommige klanten lastig is in te schatten hoe een website tot stand komt en die dus denken : "oh... maar dat doe je toch even " of " een kennis heeft iets laten maken voor een X bedrag, dus dat wil ik ook wel betalen ".

[erix]

Mmmh, die andersom economie werkt alleen bij gelijkgestemden; de mate waarin je dat kunt toepassen hangt dus af van de markt waarin je opereert.
Niet iedereen ziet inderdaad de waarde van de door jou geleverde dienst, en ik denk dat je na enkele tegenvallers steeds duidelijker gaat specificeren wat je allemaal gedaan hebt. Ik vind deze vrije ruilhandel iets utopistisch hebben, want uiteindelijk streef je er naar dat je ook aan je eigen verplichtingen kunt voldoen. Het kunnen werken a la Martijn kan alleen maar zolang je je dat kunt veroorloven.

Afgezien daarvan, wat is er mis met een prijs/kwaliteitsafspraak en een factuur?

Omgekeerd denk ik wel dat er ruimte is in onze economie voor positieve beloningen. Ik vind het leuk om verrast te worden door de freelancers die ik inhuur: eigen initiatief, extra toegevoegde waarde, iets bijzonders afgeleverd.
En ook als ik gewoon blij ben met het eindresultaat, dan verhoog ik eenzijdig het honorarium.
Verlaging van dat honorarium is echter altijd een probleem , ook als de kwaliteit daar aanleiding toe geeft. Heeft iemand daar ervaring mee?

[Arend]

nooit tegengekomen, eigenlijk. Mensen voelen zich blijkbaar toch bezwaard om hun ongenoegen te uiten en consequenties daaraan te verbinden. Of misschien is het in de praktijk erg lastig om door te voeren. We hadden vorig jaar een interimmer die eigenlijk niet zo veel opleverde (dat bleek na een maand of 2), maar die persoon is uiteindelijk tot aan het einde van de afgepsroken periode (9 maanden!) gewoon netjes betaald. Ik weet ook niet hoe het juridisch in elkaar zit, om eenzijdig terug te komen op een overeenkomst.

[erix]

Oorspronkelijk geplaatst door Arend

We hadden vorig jaar een interimmer die eigenlijk niet zo veel opleverde (dat bleek na een maand of 2), maar die persoon is uiteindelijk tot aan het einde van de afgepsroken periode (9 maanden!) gewoon netjes betaald. Ik weet ook niet hoe het juridisch in elkaar zit, om eenzijdig terug te komen op een overeenkomst.

Tsja, ook dat kan een overweging zijn: gewoon maar betalen. Eenzijdig op een overeenkomst terugkomen kan alleen als je een stevige positie inneemt, bijvoorbeeld bij aantoonbare wanprestatie. Zelfs als wanpresteren aantoonbaar is vinden we het vaak moeilijk om ter zaken te komen, iemand de waarheid (en de wacht aan) te zeggen. Maar wel een dure oplossing, zeker bij interimmers

[harald]

Oorspronkelijk geplaatst door erix

Verlaging van dat honorarium is echter altijd een probleem , ook als de kwaliteit daar aanleiding toe geeft. Heeft iemand daar ervaring mee?

Ik vraag mij ook af of het vaak voorkomt dat de iemands uurtarief verlaagd wordt. Het betekend inderdaad in feite dat iemands prestaties tegenvallen. Ik denk dat dit niet te compenseren is door een tariefsverlaging. Eigenlijk betekend het gewoon dat de opdrachtgever op zoek zal moeten gaan naar een vervanger.
Sowieso vind ik dat de werkgever de werknemer moet confronteren met de constatering dat het werk tegenvalt en vervolgens moeten overleggen hoe dit te verbeteren is binnen een gestelde periode (afhankelijk van het probleem en de situatie). Het is heel goed mogelijk dat de werkgever bijvoorbeeld voorstelt dat het tarief gedurende deze periode lager wordt met de belofte dat deze na deze periode weer hersteld word als het werk wel voldoet. Als werknemer is het maar de vraag of je dit wel/niet accepteerd.

Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat je als freelancer toch eieren voor je geld kiest en besluit een permanent lager tarief te accepteren. Maarja, ben je dan wel gemotiveerd als je weet dat de opdrachtgever hogere verwachtingen had.

@erix: Heb jij dit wel meegemaakt als opdrachtgever? En zoja, dan ben ik wel benieuwd naar de aanleiding en uitwerking.

[erix]

Oorspronkelijk geplaatst door harald

@erix: Heb jij dit wel meegemaakt als opdrachtgever? En zoja, dan ben ik wel benieuwd naar de aanleiding en uitwerking.

Nee, niet direct, maar wel binnen mijn netwerk. Na zo'n akkefietje moet er energie gestoken worden in herstel van de relatie (indien gewenst), zo heb ik begrepen. De situatie waarbij het hier om gaat is een artikel op basis van een interview waarbij zowel opdrachtgever als geinterviewde zeer ontevreden zijn over het tot stand gekomen eindresultaat. Een optie is dan niet publiceren van het artikel hetgeen voor iedereen schade oplevert. De geinterviewde is zijn tijd kwijt, de opdrachtgever een besteld product. Blijft over de uitvoerder/aannemer, die alleen uren heeft geinvesteerd. Die betaal je dan in goed overleg bijvoorbeeld de helft van de uren of de helft van het honorarium.