Wel of niet een AOV?

[erix]

Ook deze discussie over AOV past weer prima in een breder verband. Als freelancer moet je bereid zijn ondernemersrisico te lopen. In ruil daarvoor kan je flexibel werken, meer verdienen als je harder werkt, zelf je tarieven bepalen. Wil je de zekerheid van een (sociaal) vangnet, dan moet je daar of veel voor betalen (marktprijs van de verzekeraars) of in loondienst gaan (je hebt dan meer zekerheid, maar minder vrijheid).

Ook de sociale zekerheid - die bij een 'vaste baan' hoort - wordt de komende jaren langzaam maar zeker afgebouwd (niet afgeschaft, maar gesaneerd). Lees hiervoor eens het Manifest van Femke Halsema (GL wordt sinds kort aangeduid als GroenRechts) waarin ze pleit voor sanering van arbeidsrecht en sociale wetgeving. M.a.w. het is wel erg Nederlands om te hameren op zekerheden, maar gelukkig keert het tij.

Het is je vrijheid als ondernemer te kiezen voor een AOV. Maar als ondernemen moet je vooral kansen grijpen en competenties ontwikkelen en niet te veel stil staan bij alles wat er niet is of onvoldoende is. Ook zonder AOV kan je nl. erg gelukkig worden en bovendien succesvol

[Isabelle]

Van de week kwam ik in het zwembad een ex-collega tegen die 42 was en 100% afgekeurd was vanwege epilepsie en nog een griezelige ziekte. Daar schrok ik wel van. Maar een paar uur later was ik het weer vergeten, tot ik deze discussie las. Ik vind het zo onvoorstelbaar dat je iets krijgt waardoor je helemaal niet meer kan werken. Aangezien ik vooral mijn geld verdien met nadenken en schrijven, zou dat dan iets aan mijn hersenen moeten zijn. Potdomme, een paar weken geleden was ik op een receptie waarvan 1 van de 3 partners een hersenbloeding had gekregen en in een rolstoel zat. Denken was voor hem behoorlijk inspannend. Het kan allemaal, het zijn reële risico's, maar toch stop ik die gedachten weer zo snel mogelijk weg.
Komt bij dat ik al een chronische ziekte heb (diabetes) en een tijdje gedeeltelijk afgekeurd geweest ben vanwege rsi. Ik heb een keer geprobeerd een AOV aan te vragen, als test, maar ik werd direct afgewezen...

I

Ik heb het toch maar wel gedaan. Ben kostwinner met een koophuis. En als ik nou alleen mezelf ermee zou hebben....
Tja, met zo'n verzekering dek je altijd een kans / risico af. Als je je afvraagt 'hoe groot is die kans'... niet zo heel groot. Maar áls je de sigaar bent, dan wil je waarschijnlijk het liefst niet nog al die extra zorgen erbij van 'wanneer is mijn geld op' 'hoe lang kan ik mijn hypotheek nog betalen' en 'redt mijn gezin het verder wel?'. Ik in ieder geval niet. Ben kerngezond, maar kan inderdaad een hersenbloeding krijgen of noem eens iets ergs.

[erix]

Ja, dit is een logische keuze! Kostwinnerschap + hypotheek zouden mij ook dwingen. Maar wanneer je de 2e verdiener bent (ook in financiele omvang) ligt het anders. In zo'n situatie is het ook mogelijk een verzekeringspremie van duizenden euro's per jaar te vervangen door een eigen spaarpotje.
En ja, na een hersenbloeding of iets anders ernstigs ziet je leven er heel anders uit.

[Denise]

Ik ben zo'n 2e verdiener (of de 1e, het is maar hoe je het ziet). Maar wie zegt dat ik altijd samen blijf met de 1e verdiener? Of moet ik dan 'even snel' een AOV regelen op het moment dat de relatie voorbij is?

Volgens mij is dat niet de issue. Een AOV is belangrijk, en dat wordt niet betwist denk ik. Maar ook heel duur. En dan zijn er overwegingen die het urgenter maken. Bijvoorbeeld als je kostwinner bent, een hypotheek hebt en / of kinderen. En als je een partner hebt die hoofdkostwinner is, kan je de beslissing wat uitstellen. Maar dan nog vind ik het geen overbodige luxe.

[erix]

We moeten niet vergeten dat we als freelancers bovenalles vrije mensen zijn en ondernemers. Bij ondernemen hoort (ingecalculeerd) risico nemen. Een AOV valt voor mij in deze categorie. Ik stop soms erg veel tijd in op het eerste oog weinig belovende projecten (investeren). Ik schat echter de kans op rendement hoog genoeg in. Bij een AOV ligt dat voor mij anders. Ik neem dus weloverwogen dat risico, wetend dat dat mogelijk ooit tot een probleem kan leiden.

Omgekeerd weet ik ook dat ik als ondernemer vooral met (positieve) kansen bezig moet zijn. Als ik 15% van mijn jaaromzet moet wegzetten voor een AOV, ben ik misschien verstandig, maar gelijktijdig ook erg defensief en ga ik uit van de (negatieve) bedreigende kans: "als dit, dan dat....". Ooit nagedacht over genieten van het leven, zodat je stress vermijd en de kans op enge ziekten (doodsoorzaak nr 1 is hart/vaat ziekten en straks overgewicht) verkleint? Kortom, ik wil genieten van mijn ondernemersvrijheid en doe dat ook en wil mij best verzekeren, maar niet tegen alles.

15 % is wel een beetje overdreven, ik was minder dan 1500 euro voor het hele jaar kwijt. (Of je jaaromzet is zo laag, maar dat kan ik haast niet geloven).
Maar goed voor 1500 euro kan je een hoop andere dingen doen!
Het is inderdaad een gecalculeerd risico dat ieder voor zichzelf moet afwegen.

[erix]

Of mijn jaaromzet is aanzienlijk hoger, en moet ik - om ernstige inkomensterugval te vermijden - dus een hoge premie betalen. Verder hangt de hoogte van de premie ook af van je leeftijd (naarmate je ouder wordt ga je steeds betalen).
Indicatie: bij een verzekerd bedrag van 25 mille per jaar is de premie de eerste paar jaar tussen de 2600 en 4000 euro, maar daarna stijgt deze tot 5500 euro. Helaas zijn zowel mijn omzet als mijn winst aanzienlijk hoger en dus zou ik moeten kiezen tussen een verlies aan inkomen of een hogere premie.
Overigens is de premie fiscaal 100% aftrekbaar, maar dat betekent nog steeds een bedrag van 100-200 euro per maand dat je betaalt voor een verzekering. Verder is er altijd 30-60 dagen wachttijd. Een been breken en een weekje ziekenhuis kost je wellicht een klant of opdracht, maar dat wordt niet vergoed. Verder is er een zeer strenge beoordeling van de claim en hangt een uitkering af van eigen risico, wel of niet kiezen voor beroepsarbeidsongeschiktheid en de drempel waarmee wordt uitgekeerd.
Als ik 1 hand kwijtraak, kan ik best mijn beroep blijven uitoefenen. Maar het wordt wel lastiger en wrang bovendien als ik daarvoor in tien jaar tijd zo'n 20 mille voor heb betaald.

Met andere woorden: hoe langer je wacht, hoe duurder het wordt: omdat je ouder wordt, maar wellicht ook omdat je over tien jaar een hogere uitkering verwacht bij arbeidsongeschiktheid dan nu. Dat alles bij elkaar opgeteld:
het is mij te veel geld voor te weinig zekerheid. Ik verzeker liever mijn fiets.

Jeetje... ja, als je het zo zegt. Vind ik jouw keuze een logische. Je bent daarnaast duidelijk niet over één nacht ijs gegaan! Sowieso voor iedereen goed om voor zichzelf dit soort informatie in te winnen. Toch?