Beste Lilian,
Mag ik vragen wat jouw idee achter een dergelijke regeling is? Waarom zou je een dergelijke constructie kiezen?
Tenzij je ervan uit gaat dat jouw product door iedereen als bijzonder waardevol zal worden gezien, laat je je inkomen over aan de interpretatie van de klant.
Jij werkt waarschijnlijk enige tijd, op de top van je kunnen (want er hangt een hoop (lees: je inkomen) van af), maar dan kan de klant alsnog zonder opgaaf van reden besluiten dat ze het "niet waardevol" achten en je met een fooi of nog minder naar huis sturen.
Als dit echter het resultaat is van onzekerheid over je eigen kunnen, zou ik er eerder voor kiezen om wel een tarief af te spreken, maar bijvoorbeeld geen afname verplichting op te nemen (of een regeling waarbij de klant met gegronde bezwaren kan afzien van aankoop of zo...).
Zo heeft je klant nog een stok achter de deur, maar zullen ze niet voor een dubbeltje op de eerste rij zitten.
Voor de rest is het denk ik over het algemeen verstandig je klant zich te laten realiseren dat ze geen product, maar een dienst inhuren, en dat jouw tijd ook gewoon gewaardeert dient te worden, en dat daar een tarief tegenover staat. Als het eindproduct dan niet goed (genoeg) is kun je altijd nog over een oplossing onderhandelen.