Twijfels over het freelancen?

[Son]

Wat ik mij afvraag is:
hebben jullie wel eens twijfels over het freelancen? Of voel je dat het echt voor je werkt en dat je het tot je oude dag blijft doen?

Ik vraag het omdat ik zelf heen en weer geslingerd word tussen de twee. De ene dag denk ik dat ik het allemaal teveel gedoe en stress vindt, teveel regels, teveel onzekerheid.
De andere dag ben ik ervan overtuigd dat het freelancen op zoveel punten juist wél werkt waardoor ik nooit meer anders wil.

Ik ben dus benieuwd of jullie die twijfels ook weleens hebben...

[René]

Gedoe, stress en onzekerheid snap ik. Maar te veel regels?

Ik had ongeveer eens per twee jaar een opdrachtendip en dan speelden de onzekerheid en twijfels wel op ja. Maar in de periodes dat ik goed in de opdrachten zat had ik geen spoortje twijfel.

[erix]

Inderdaad, te veel regels? Ik heb nog nooit zo veel vrijheid gevoeld! Ik heb natuurlijk geen personeel in (vaste) dienst, maar huur wel freelancers in en zet anderen aan het werk en word ook zelf aan het werk gezet door derden. Ondanks periodieke stress (die overigens ook aanzet tot lekker doorjagen) ben ik elke dag blij dat ik eigen baasje ben.

Tot een jaar geleden had ik elke jaarwisseling een lichte paniekaanval omdat ik het voorgaande jaar had afgesloten en mij afvroeg hoe ik in godsnaam het komende jaar een vergelijkbare (liefst betere) omzet ging realiseren. Dit jaar voor het eerst geen seconde wakker gelegen en zorgeloos van 2006 naar 2007 gemigreerd .

Ik denk dat de zielerust van een Lancelotter sterk wordt beinvloed door de mate waarin deze hoofdkostwinner is. Mijn vrouw verdient aanzienlijk meer dan ik en heeft bovendien een 'gewone' baan; dat geeft wel vertrouwen.
Zonder medekostwinnaar (dus volstrekt solo freelancen) wordt de financiele druk van het Lancelotten wellicht een stuk zwaarder.
Dat is ook te lezen in de discussie over "praten met de bank"
(http://www.lancelots.nl/forum/showth...=3163#post3163)

Ik kan me wel voorstellen dat Lancelotters na een paar jaar tegen de vraag aanlopen 'hoe nu verder?' Persoonlijke/beroepsmatige ontwikkeling blijft belangrijk, maar een goede werkgever doet vaak meer aan ontwikkeling/opleiding/training dan de freelancer. Deze moet ook voor ontwikkelingsgesprekken (welke kant wil ik na x jaar nu eigenlijk op?) bij zichzelf of het directe netwerk aankloppen.

[Aspon]

Wat Erix beschrijft, rond de jaarwisseling heb ik ook gehad: Tevreden met 2006, maar onzeker wat 2007 gaat doen. Het doet mij goed dat ik hierin niet de enige ben.
Ik ben na bijna 30 jaar werknemer te zijn geweest, nu ondernemer geworden. Met de regels heb ik niet zo'n moeite, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik in mijn activiteiten juist met regels werk. :-)

Het grootste nadeel van ondernemerschap tegenover werknemerschap zijn voor mij:

1. Het groot aantal risico's die ik als ondernemer loop. Toen ik als werknemer tegen een bedrijf 'zus of zo' adviseerde, lag ik daar niet wakker van als mijn advies anders uitpakte. Nu moet je op je tellen passen, i.v.m. claims, verlies aan klanten, enz. Met alles wat ik als ondernemer fout doe, krijg ik direct de rekening van gepresenteerd. Dat heb je als werknemer niet. Daar zit natuurlijk ook de uitdaging!

2. Het grillige betaalgedrag van klanten in relatie tot de strikte betalingstermijnen die ik na moet komen, richting verzekeraars of de Belastingdienst. Je moet een financiele buffer hebben.

Aan de andere kant vond ik het een vreemde maar prettige gewaarwording, dat ik geen overleg hoefde te plegen, voor mijn vakantieperiode. Gewoon gaan wanneer ik wil. (dat deed ik dus ook, maar kwam er wel achter dat je beter kunt aansluiten met de vakantieperiode van je klanten. In mijn geval is dat de bouwvak(antie)).

Verder ben ik ook een beetje de huisvader, die kinderen opvangt en begeleidt met huiswerk, ze wegbreng naar sport, enz. Dat soort zaken is veel beter combineerbaar met ondernemerschap dan met werknemerschap.

Alle plussen en minnen houden elkaar zich aardig in evenwicht, zodat ik niet zo gauw twijfel om weer werknemer te zijn. Misschien heeft dat ook te maken met leeftijd. Ik ben net 50 (een ruim ervaren veertiger dus) en mijn pensioenhorizon is nog 'maar' 15 jaar weg en ik merk dat je op deze leeftijd betere afwegingen maakt, dan toen ik nog jonger was.

Misschien heeft dit ook te maken met het feit dat mijn vrouw fulltime werkt, zodat we wel deels een vast inkomen hebben.

Wim

PS: hoe plaats ik smileys in de tekst?

[Annedien Hoen]

Ik ken de twijfel...maar volgens mij zitten de meest doorgewinterde freelancers wel eens op Monsterboard.nl als er weer een lastige klant is, een rekening niet betaald wordt, het even allemaal tegenzit en de onzekerheid en onregelmatigheid van dit bestaan even teveel wordt...

[Isabelle]

Het enige waar ik wel eens over twijfel is of ik het mezelf niet te makkelijk maak. Even ergens langs sjezen, wat lesmateriaal maken, opleidinkje ontwikkelen, traininkje geven, plannetjes schrijven en zoek het verder maar weer uit. Ik werk veel voor het onderwijs, en daardoor zit ik soms te fantaseren over een vaste baan in het onderwijs, een school mede opbouwen, ECHT iets betekenen voor leerlingen, je verantwoordelijkheid nemen voor een langere termijn. Daar zit mijn twijfel in; beteken ik wel genoeg 'voor de maatschappij'. Ik heb geen kinderen om te zorgmoederen, misschien scheelt dat?

[erix]

Oorspronkelijk geplaatst door Isabelle

Het enige waar ik wel eens over twijfel is of ik het mezelf niet te makkelijk maak. Even ergens langs sjezen, wat lesmateriaal maken, opleidinkje ontwikkelen, traininkje geven, plannetjes schrijven en zoek het verder maar weer uit.

Dat wekt de indruk alsof het je allemaal wel ERG gemakkelijk af gaat. Werk je wel hard genoeg en is je kwaliteit wel optimaal??? (Zoja, dan is je werk te gemakkelijk).

Alternatief is, dat je méér dingen gaat doen of moeilijker dingen gaat oppakken. Tenzij je natuurlijk more or less tevreden bent met wat je doet (maar dat ben je niet). Kijk, weer een zoekende Lancelotter!
Plaats die twijfel eens in (retro)perspectief: als het frequent terugkeert is er iets aan de hand. Dan weet je dat het weer tijd wordt voor iets anders.

Ikzelf was na twee jaar tentamens en lesmateriaal ontwikkelen en corrigeren bij een landelijk opleider wel uitgeschreven voor die club. En voor wat ik nu doe (iets anders) zal over enkele jaren hetzelfde gelden. Stilstand = achteruitgang

[Irene]

Voor mij is de jaarwisseling ook een moment om stil te staan bij hoe het gaat, maar eigenlijk altijd in positieve zin: wat wil ik komend jaar verbeteren, aanpakken, proberen? Eind vorig jaar kwamen voor het eerst niet automatisch de antwoorden in me op. Na vijf jaar is het kaf van het koren gescheiden: leuke opdrachten, leuke opdrachtgevers, leuke betaling, niks te klagen. Behalve dan dat ik geen concrete nieuwe doelen meer had, en dat beviel me niet. Ben daarom met een coach gaan praten die in anderhalf uur weer allerlei inspiratie losmaakte. Dus ga ik nieuwe wegen zoeken om te netwerken (zie mij eens goed bezig hier ), samenwerkingsverbanden aan te knopen, en op die manier nieuwe dingen te laten ontstaan ipv ze eerst helemaal uit te denken voor ik eraan begin, wat ik tot nu toe altijd heb gedaan. Zo heb ik weer helemaal de kriebels voor dit nieuwe jaar!

[NowHow]

Oorspronkelijk geplaatst door erix

Dat wekt de indruk alsof het je allemaal wel ERG gemakkelijk af gaat. Werk je wel hard genoeg en is je kwaliteit wel optimaal??? (Zoja, dan is je werk te gemakkelijk).

Alternatief is, dat je méér dingen gaat doen of moeilijker dingen gaat oppakken. Tenzij je natuurlijk more or less tevreden bent met wat je doet (maar dat ben je niet). Kijk, weer een zoekende Lancelotter!
Plaats die twijfel eens in (retro)perspectief: als het frequent terugkeert is er iets aan de hand. Dan weet je dat het weer tijd wordt voor iets anders.

Ikzelf was na twee jaar tentamens en lesmateriaal ontwikkelen en corrigeren bij een landelijk opleider wel uitgeschreven voor die club. En voor wat ik nu doe (iets anders) zal over enkele jaren hetzelfde gelden. Stilstand = achteruitgang

Grappig toch dat we schijnbaar allemaal zo in elkaar steken. Toch een bepaalde instelling bij amibitieuze freelancers, denk ik. Ik betrap me erop dat ik voortdurend opdrachten aanneem die eigenlijk te moeilijk zouden moeten zijn (want dat zijn iedere keer de opdrachten die ik het leukste vind). Het is dan kikken om te merken dat het uiteindelijk altijd wel lukt (en hoe!). Nu ben ik natuurlijk nog maar twee jaar echt bezig, maar ik ben toch benieuwd waar mijn grenzen wat dat betreft liggen.

Wat betreft de angst voor het komend jaar: vorig jaar had ik wel die angst, nu een stuk minder, hij is zelfs bijna afwezig. Nu moet ik ook heel eerlijk zeggen dat ik direct weer vol in het werk zit tot ergens eind maart en een aantal heel erg aantrekkelijke zaken in het verschiet heb. Geruststelling daarbij is waarschijnlijk ook dat ik een paar vaste klanten heb die met zekere regelmaat van mijn diensten gebruik willen maken. Toch is mijn horizon nog steeds niet meer dan een paar maanden, dus wie weet wat het jaar nog allemaal kan brengen.

Mieke, die dus eigenlijk gewoon ziek met koorts in haar bed ligt......Ach, zolang ik nog kan typen....

[NowHow]

Oorspronkelijk geplaatst door Son

Wat ik mij afvraag is:
hebben jullie wel eens twijfels over het freelancen? Of voel je dat het echt voor je werkt en dat je het tot je oude dag blijft doen?

Ik vraag het omdat ik zelf heen en weer geslingerd word tussen de twee. De ene dag denk ik dat ik het allemaal teveel gedoe en stress vindt, teveel regels, teveel onzekerheid.
De andere dag ben ik ervan overtuigd dat het freelancen op zoveel punten juist wél werkt waardoor ik nooit meer anders wil.

Ik ben dus benieuwd of jullie die twijfels ook weleens hebben...

Vergat bijna de oorspronkelijke vraag: nee, ik heb die twijfel dus helemaal niet: het werk wat ik nu doe is alsof het voor me geschapen is. Ik heb het honderd keer beter naar mijn zin dan dat ik ooit in mijn werknemersloopbaan had, en ik had een erg leuke baan. Ik heb gemerkt dat ik alle aspecten van het werk, inclusief de rompslomp rond het regelen van pensioen en dergelijke, leuk vind.

Nu gaat me het aantrekken van klanten ook wel erg makkelijk af, misschien helpt dat ook.

Ik denk wel dat er in de loop van de jaren een verschuiving zal komen in het soort werk dat ik doe, maar dat is ook weer juist het plezierige van freelancer zijn: ook dat bepaal ik zelf.