Hoe lang blijft het leuk?

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaak

....Dat heb ik inmiddels begrepen, sorry voor de gemaakte opmerking, dat was natuurlijk niet de bedoeling

Dus alsnog ook van mij een constructief bedoelde reactie. Ik herken je probleem wel, als is dat bij mij beperkt gebleven tot een incidenteel voorval. Ik ben 'van nature' tamelijk open en spontaan, leg gemakkelijk contact en daardoor kan dat door sommige klanten worden opgevat als een meer informele vorm van communiceren. Daar let ik tegenwoordig op, en ik laat, bijvoorbeeld, aan de klant het initiatief om al dan niet te tutoyeren of elkaar bij de voornaam aan te spreken. Nu weet ik natuurlijk niet jouw leeftijd, maar als 50-plusser ben ik daarmee misschien wel wat in het voordeel

Bij mij werkt dat prima. Daarnaast hebben sommige klanten de neiging om je als een werknemer te bejegenen. Ik reageer daar altijd direct op en maak volstrekt duidelijk hoe de relatie wat mij betreft ligt. Dat heeft me een keer een (potentiële) klant gekost, maar daar heb ik tot op vandaag geen spijt van.

Misschien kun je hier iets mee?

Succes!

Hallo Sjaak,

Hoe maak jij dit op een nette manier kenbaar? Ik probeer het contact ook altijd netjes te houden, en vraag altijd of ik iemand bij zijn voornaam mag noemen. Als iemand dit liever niet op prijs stelt weet ik al een beetje dat we niet samen op één lijn zitten.

Het informele doe ik meer met "u" maar verder doe ik gewoon normaal maar niet te zwaar allemaal hoor. Is het een miljoenen deal..wordt het anders :P

Wat betreft de vervelende mails is in mijn ogen op te lossen door een gesprek. Jij mag toch best aangeven dat je niet zo veel zin hebt in zulke mailtjes. als men niet tevreden is over jouw werkzaamheden kunnen ze dat ook gewoon op een normale manier melden. En als dat niet gaat houd het op. Dit soort vervelende kwesties heb je overal, ook in loondienst