Als je het idee hebt dat je het anders moet gaan aanpakken

[Marieke80]

Hoi mede-freelancers,

het is weer zover: om de zoveel tijd denk ik: ik kap ermee, ik zoek een baan. Terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wil. Maar ik zit met een probleem waar ik niet makkelijk uit kom. Daarom hoop ik dat iemand een tip voor me heeft.

Sinds 3,5 jaar ben ik freelancer. Eerst nog met een parttime baan en een deeltijdstudie ernaast, nu sinds 2 jaar helemaal zelfstandig. Ik ben eigenlijk in het freelanceschap gerold: ik kreeg een grote fotografie-opdracht, en toen heb ik mezelf maar een btw-nummer aangevraagd. Ik heb eigenlijk nooit nagedacht over langetermijndoelen, over het fatsoenlijk opzetten van urenadministratie en het maken van huisstijlen etc.

Ik ben in de opdrachten gerold, en ben blijven rollen. Ik heb mijn deeltijdstudiejournalistiek afgemaakt en kreeg naast fotografie-opdrachten ook redactieklussen. Eigenlijk kwam er naast losse klussen altijd wel een groot vast project op mijn pad, waardoor ik wat zekerheid had over mijn inkomsten. Maar ik heb het idee dat ik achter de feiten aanloop en dat ik eigenlijk niet eens weet wát ik nou eigenlijk het leukst vind om te doen en hoe ik dat kan bereiken. Ik heb namelijk in al die jaren nog nooit écht serieus genetwerkt of moeten knokken voor opdrachten die ík zélf bedacht heb.

Voorbeeldje. Ik ben én fotograaf, én journalist, én sinds een jaar zit ik in een opleidingstraject als camjo bij een regionale omroep. Ik wil me eigenlijk gaan focussen, maar elke keer als ik net heb bedacht geen foto-opdrachten meer te willen, komt er weer een op mijn pad. Ik heb het gevoel dat ik veel kan, maar dat ik het nog beter zou doen als ik me op één vakgebied zou richten. Ik heb het gevoel dat ik, doordat ik zoveel uitleenlopende dingen doe, niet weet waar ik mee bezig ben. Als mensen me vragen wat ik voor werk doe, kan ik het haast niet uitleggen omdat het zo uiteenlopend is.

Ik word er moe van, en ik word er bang van. Ik ben bang dat als ik zo doorga, ik uiteindelijk of overspannen raak of altijd maar klussen blijf doen die op mijn pad komen, zonder dat ik ze eigenlijk écht leuk vind.

Op dit moment weet ik dat er in het najaar weer een groot project afloopt. Dan moet er dus weer iets voor in de plaats komen. Maar wat? Wacht ik weer af tot het zich vanzelf oplost? Zal ik gewoon een baan zoeken? Dan is in ieder geval dudielijk wat ik doen moet... of ga ik toch proberen te focussen op óf het schrijven, of de televisiekant? En hoe kies ik dan? Hoe pak ik het aan?

Pff. het is dus een grote chaos hiero in mijn hoofd. herkent iemand zich in mij? Heeft iemand een tip? Ik wil echt iets veranderen...

alvast bedankt!

groet Marieke

[Cravi]

Ik zou je aanraden om zoveel mogelijk aan 1 core business te gaan werken (in jou geval fotografie of journalist). Eventueel kan je een persoon in dienst nemen die je het werk uit handen kan nemen van de neven activiteiten die je toch wilt bieden aan je klanten. Hierdoor komt er iets minder druk op jou te staan en kan je jezelf misschien iets meer richting een managers richting gaan duwen i.p.v. de uitvoerende tak.

[Marjan]

Ik herken het wel. Ik werk nu 16 jaar in dezelfde branche en doe hier eigenlijk alles wat los en vast zit (is ook zo ongeveer de omschrijving op mijn VAR). Feitelijk is dit niet nodig en zit ik in een vrij riante positie te kunnen kiezen welke opdrachten ik wel of niet wil en toch... ik dender maar door. Weliswaar heb ik niet het gevoel dingen te doen die ik eigenlijk niet wil doen maar het wordt me wel eens te veel en de angst om een keer een burn-out op te lopen is er bij mij ook wel eens. Remedie: nog een (spoed)klus en geen tijd om er over na te denken. Echter ik weet ook wel dat dat nu juist niet de oplossing is.
Vandaag heb ik voor het eerst echt NEE moeten zeggen domweg omdat ik absoluut geen mogelijkheid zie om nog een klus erbij te hebben. En eigenlijk was het wel een klus die ik qua inhoud HEEL graag gedaan zou hebben.
De overweging om iemand aan te nemen heb ik ook regelmatig gehad en bekruipt me nog wel eens maar ik vrees dat dat geen oplossing is, ik wil namelijk niet (structureel) moeten managen en voor een deel anfhankelijk zijn van anderen.
Toevallig heb ik gisteren eens gebeld met een bedrijf dat mensen zocht voor inhoudelijk interessante functies, ook vanuit het gevoel of ik de mallemolen van zelfstandig ondernemerschap nog wel wil en niet liever de rust heb van een baan van 9 tot 5. Tegelijkertijd realiseer ik me dat het een vlucht zou zijn. Het is domweg zelf het lef hebben om opdrachten die je eigenlijk niet wilt (ofwel inhoudelijk ofwel omdat het te veel wordt) te laten lopen. Leerproces vrees ik. Mijn partner begint het inmiddels aardig zat te worden dus er moet ECHT iets gebeuren.
Dus ja, ik herken het dilemma en nee, ik heb geen kant-en-klare oplossing.

Misschien kan Rene hier een cursus voor opzetten? Eentje speciaal voor zeer eigenwijze cursisten/ondernemers....

[Marieke80]

Hoi Cravi,
Het is een goed idee om iemand in dienst te nemen, hoewel ik denk dat ik dan ook het werk ga missen... en waarschijnlijk kan ik het ook niet helemaal loslaten. Maar af en toe een opdracht doorsluizen aan iemand anders is natuurlijk zo gek nog niet. Totdat ik erachter ben welke richting van alles wat ik nu doe écht het meest bij mij past. Want nu ik alles nog eens zo bekijk, is dat eigenlijk de grootste vraag denk ik...
bedankt voor je tip!

[Marieke80]

Hoi Marjan,
Typisch he, dat we inderdaad allebei wél doorhebben dat 'dan maar een gewone baan zoeken' eigenlijk een vlucht is... dat is dus iets wat vanaf nu al geen optie meer is :-)

Ik denk dat het verschil tussen jou en mij is dat jij al een hele grote klantenkring hebt, ik hop echt van opdrachtgever naar opdrachtgever en ik heb tot op heden er nog maar 1 echt vastgehouden. Ik hop ook van het ene uiterste naar het andere uiterste. Soms ben ik één dag bezig met nieuwsitems maken voor de televisie, en de andere dag zit ik eindredactiewerk te doen voor een educatieve website, de andere dag maak ik bij wijze van weer familieportretten van families van vrienden. Opdrachten die erg ver uit elkaar liggen. Op die manier word ik nergens écht specialst in. Dat ik moet kiezen is dus wel duidelijk, want dit is niet vol te houden... Overigens kan ik wel al iets vaken NEE zeggen dan een tijdje geleden. Maar inderdaad, moet ik ook soms nee zeggen op iets dat ik graag had willen doen (vanwege tijdgebrek)

Soms zou ik willen dat ik een paar maanden gewoon helemaal geen opdrachten had, maar wel geld, en dat ik eens ging nadenken hoe ik mijn bedrijf zou willen laten werken. Een plan maken. En dan de volgende maand proberen mijn eigen journalistieke projecten te slijten aan bladen of omroepen. Het lullige is dat ik nu gewoon niet toekom aan die dingen, omdat ik alleen maar geld aan het verdienen ben en inderdaad van het ene in het andere rol.

Maar Marjan, dank voor je reactie. Ik hoop dat jij ook leert nee te zeggen... en ik weet niet wie rene is (ik ben vandaag pas nieuw hier) maar cursussen zijn altijd welkom. Op deze site staan ook zoveel tips... wéér genoeg om aan te werken...

groetjes Marieke

[jesse]

Hoi Marieke,

Ik begrijp uit je verhaal dat je je nu niet kunt permitteren om een time-out te nemen voor zelfreflectie. Misschien is dat een eerste stap om alvast een financiele reserve op te bouwen zodat je een paar maanden in alle rust kan bijkomen en terugkijken op alle projecten. Daaruit kan je analyseren wat je leuk vond en wat voor opdrachten je voor de toekomst binnen wilt halen. Daarnaast kan je denken aan het opstellen van een ondernemingsplan als leidraad voor een aantal jaren.

Eventueel kun je dat o.b.v. een coach doen of iemand die je goed kent. Hij of zij kan je door gerichte vragen helpen focussen zodat je beter je weg daarin kunt vinden. Mijn bedrijfscoach heeft me daarbij goed geholpen en met al jouw ondernemerservaring moet het binnen een paar weken tot een maand goed te doen zijn. Ik had er vier maanden voor nodig maar begon aan het traject zonder enige kennis van ondernemerszaken.

Succes
Jesse

[mimamaartje]

Misschien is dat een eerste stap om alvast een financiele reserve op te bouwen zodat je een paar maanden in alle rust kan bijkomen en terugkijken op alle projecten. Daaruit kan je analyseren wat je leuk vond en wat voor opdrachten je voor de toekomst binnen wilt halen. Daarnaast kan je denken aan het opstellen van een ondernemingsplan als leidraad voor een aantal jaren.

Helemaal mee eens. Het is nooit te laat om keuzes te maken. Neem de tijd en de rust om te bedenken waar je echt warm voor loopt, welke werkzaamheden je energie geven in plaats van kosten. Door dit alleen al te bedenken en op te schrijven krijg je meer grip op je eigen leven en loop je niet alleen maar achter de feiten aan.
En daar kun je weer verder mee: waar vind je de (echt goede) werkzaamheden en welke acquisitie moet je plegen om juiste deze werkzaamheden te krijgen.

Een coach kan een grote hulp zijn in dit proces ( ik weet er wel een, kijk maar eens op mijn website ) maar het schrijven van een ondernemingsplan kan ook een hulpmiddel zijn om je te dwingen na te denken over waar jij heen wilt met je bedrijf.

Succes!
Groeten, Maartje

[Sofie]

Oorspronkelijk geplaatst door Marieke80

Hoi Marjan,

Het lullige is dat ik nu gewoon niet toekom aan die dingen, omdat ik alleen maar geld aan het verdienen ben en inderdaad van het ene in het andere rol.

Dit herken ik toch ook wel erg hard! Ik heb zoveel plannen en ideetjes waar ik nooit aan toekom omdat ik altijd wel een opdracht heb liggen die dringend af moet zijn! Een weekje "vakantie" zou hierin goed doen, dus een week geen opdrachten en focussen op die dingen die altijd blijven liggen, maar daarom niet minder belangrijk zijn!

Toevallig heb ik gisteren een lijstje gemaakt van opdrachten die ik erg graag doe en van opdrachten die ik minder graag doe of waar ik minder goed in ben. Ik zou de balans dus graag naar de leuke opdrachten die ik erg goed kan, laten doorhellen...

[Marieke80]

Hoi allemaal,

Bedankt voor jullie reacties. Ik ben er echt door aan het denken gezet, en het heeft me geinspireerd actie te ondernemen. Ik begrijp nu al niet meer waarom ik vorige week nog in paniek naar vacatures aan het zoeken was!
Ik heb veel gelezen op deze site, en ben nu bezig in het boek 'freelancen, ervaringen van twee freelancers'. Ik kan helaas nu nog niet zomaar lange tijd vrij nemen, maar ik ben wel begonnen met nadenken en praten over wat ik nou eigenlijk wil. Ik heb me voorgenomen om de komende tijd één dag per week vrij te houden om aan mijn 'bedrijf' te werken. Dus reflecteren, lijstjes maken, nadenken, bedrijfsplan schrijven, acquisitie doen etc etc. Dit ga ik inderdaad doen met wat hulp van de mensen om me heen.
Ik ben ook begonnen met een zeer gedetailleerde urenadministratie, zodat ik wat meer inzicht krijg in de dingen die ik doe, zowel in werktijd als vrije tijd.
Ik merk dat ik nu al meer plezier heb in mijn werk, omdat ik in actie ben gekomen en vanaf nu elke week in ieder geval één dag bezig ben met wat ik nou écht wil. Ik begrijp nu ook dat ik juist door al die verschillende dingen gedaan te hebben de afgelopen vier jaar, meer zelfvertrouwen heb dan toen ik begon, en dat maakt me natuurlijk alleen maar sterker voor 'de grote plannen' en de dingen die ik het liefste doe.

Dus, dankzij dit forum ben ik écht sneller in actie gekomen... ik ga er zeker vaker op kijken!

Groetjes, Marieke

[lyonesse]

In tegenstelling tot een aantal reactanten (prachtig woord, ik verzin ze waar je bij staat), heb ik juist géén moeite met het doen van veel verschillende dingen. Sterker nog: dat is juíst wat ik leuk vind.

Voorbeeldje van wat er in één week bij mij kan/kon langskomen: lesgeven aan jeugdcriminelen, cijfertjes inkloppen (boekhouding), orderpicken in een vrieshuis (stevig lichamelijk werk bij ca. -20 graden), optreden met één van mijn coverbands.
Ik heb een brede interesse, brede werkervaring, een grote diversiteit aan diploma's en heb er nu een keertje voor gekozen niet meer te hoeven kiezen. Ik noem mezelf een bovengemiddelde generalist, dàt is mijn specialisme.

Maar goed, dat is wat bij míj past. Marieke en de anderen wens ik veel succes en (gemoeds)rust bij het zoeken wat het beste bij hèn past.

Groetjes, Renée