Bij welk(e) netwerk(en) ben jij aangesloten?

[René]

Oorspronkelijk geplaatst door Isabelle

Wie treedt er wel als opdrachtgever op en let dan op netwerken van de freelancer die hij overweegt in te huren?

Ik heb er eigenlijk nooit zo opgelet , maar ik begin het belang er wel steeds meer van in te zien. Dat wil zeggen, van het échte netwerk, niet zozeer van clublidmaatschappen.

[Isabelle]

Wat is dan het échte netwerk?

[erix]

Misschien wordt het belang van netwerken(let op de alternatieve betekenis van het begrip, 't ken net) ook wel bepaald door de aard van je freelance bestaan.
Door mijn werk maak ik deel uit van meerdere netwerken (PR bureaus die me bestoken, congresorganisaties die me uitnodigen, callcenterbijeenkomsten en seminars). Door gewoon met mijn werk bezig te zijn (als journalist op een aantal vakgebieden) kom ik vaak dezelfde mensen tegen en ligt het zwaartepunt van allerlei contacten ook in een bepaalde hoek. Ik ben alleen lid van de NVJ omdat ik dat een waardevolle club vindt, maar ik heb er vanuit het netwerk idee niet zo veel aan. Ik heb ook geen andere netwerken in de zin van officieuze of officiele clubs waar ik deel van uitmaak. Ik mis ze ook niet. Maar misschien verkeer ik in een luxe positie? M.a.w. waarom zijn anderen lid van al die netwerken?

[Isabelle]

Oorspronkelijk geplaatst door erix

M.a.w. waarom zijn anderen lid van al die netwerken?

Misschien om ook eens mensen uit een andere hoek te ontmoeten?

[erix]

Oorspronkelijk geplaatst door Isabelle

Misschien om ook eens mensen uit een andere hoek te ontmoeten?

Tsja, daar zit wat in. Zo is er bij mij in de buurt veel (kleinschalige) bedrijvigheid en organiseren de voortrekkers daarvan regelmatig een ondernemersborrel.
Aan de andere kant, ik kan niet echt nieuwe opdrachten gebruiken (beetje vreemd om op een ondernemersborrel te zeggen: "Nee, ik heb geen tijd"); mensen uit een andere hoek zie ik vaak genoeg in de kroeg.
M.a.w. ik ben niet uit op netwerken van wege de kans op extra omzet, wil geen uitbreiding in personeelsomvang (N=1). Dus aan mij niet zo besteed, denk ik.

[Annedien Hoen]

Oorspronkelijk geplaatst door erix

Tsja, daar zit wat in. Zo is er bij mij in de buurt veel (kleinschalige) bedrijvigheid en organiseren de voortrekkers daarvan regelmatig een ondernemersborrel.
Aan de andere kant, ik kan niet echt nieuwe opdrachten gebruiken (beetje vreemd om op een ondernemersborrel te zeggen: "Nee, ik heb geen tijd"); mensen uit een andere hoek zie ik vaak genoeg in de kroeg.
M.a.w. ik ben niet uit op netwerken van wege de kans op extra omzet, wil geen uitbreiding in personeelsomvang (N=1). Dus aan mij niet zo besteed, denk ik.

Voor veel mensen is netwerken ook een vorm van 'zeven vette jaren, zeven magere jaren' denken. Hoewel er freelancers zijn bij wie de vette klussen structureel de til infladderen zijn er meestal golfbewegingen in te merken en een netwerk hebben compenseert dat. Als je nooit contacten aanboort en onderhoudt als je het niet nodig hebt ben je op het moment dat je het wél nodig hebt 'behoeftig' en dat kan een heel vervelend uitgangspunt zijn om de wereld tegemoet te treden.

En...je kan ook netwerken om daar anderen mee te kunnen helpen. Zelf bevind ik me in een netwerk met veel van zulke 'helpdenkers', wat er min of meer op neerkomt dat we als vertegenwoordigers van dat netwerk netwerken.."Hé, misschien heeft [x] hier iets aan!". Er is geen enkele verplichting om elkaar door te verbinden of informatie door te spelen of tips of leads aan elkaar te geven, maar het gebeurt in grote mate.

[Isabelle]

Goh Annedien, dat is precies wat ik Erix had willen antwoorden!
Plus, Je wilt ook wel eens een beetje loskomen van opdrachtgevers voor wie je al heel lang werkt en waar je misschien een beetje uitgeblust raakt en je actief in netwerken bewegen helpt om je daarop voor te bereiden.

En, het is gewoon heel fijn om mensen te kennen die niet direct dikke vrienden of opdrachtgevers of collega's zijn, maar vanaf de zijlijn eens wat zinnig advies kunnen geven.

[Annedien Hoen]

En zelf netwerken vormen is natuurlijk ook nog altijd een optie! :-)

Overigens denk ik dat het ook wel een beetje 'des vrouwen' is om rekening te houden met het moment dat je ooit iets nodig mocht hebben, omdat vrouwen nou eenmaal meer moeite hebben met heel direct om iets vragen. Andersom is het wel zo dat als iemand mij maanden of jaren 'links laat liggen' en dan ineens op de radar verschijnt en de relatie belast met een (hulp)vraag ik mezelf dan ook wel degelijk betrap op gevoelens als "Ja hallo zeg, zo makkelijk gaat dat niet!". Als je een groot netwerk hebt ben je voor veel mensen een handig instrument namelijk. Je bent werving&selectiebureau, matchmaker, informatiemakelaar, orakel, informant, gids, raadgever, inspirator, steunpunt, loket en ga zo nog maar even door... daar moet je ook maar net zin in hebben

[Niels Arts]

Ik ben zelf lid van:

Lancelots (!!!!)
de NVJ (hoewel dit meer een belangenvereniging is eigenlijk)
Bedrijven Kontakt Groep Gemert

Op internet:
OpenBC (op aanraden van Erno)
Linkedin (op aanraden van Erno)
Hyves (maar dit is meer voor mijn vrienden dan voor zakelijke doeleinden)
en volgens mij nog een aantal sites waar ik me ooit voor heb aangemeld, maar die kan ik me niet meer herinneren dus die zijn niet belangrijk genoeg.

[Isabelle]

Nu ik op het Natural Networking Festival ben geweest, ben ik aangesloten bij het netwerk van Martijn Aslander, tenminste zo voelt het een beetje. Het is natuurlijk niet "zijn" netwerk, maar ik kreeg wel sterk de indruk dat hij bijna iedereen die daar was persoonlijk kende en een beeld had van wat ze deden en nodig hebben. Ik heb nu in de praktijk ervaren hoe zijn kunst van het verbinden werkt. Nu heb ik het geruststellende gevoel dat ik via hem maar vooral ook via de mensen die ik op het festival heb leren kennen weer heel mensen en informatie kan vinden waarop ik een beroep kan doen in een project waarmee ik rond loop.

Ik hoop dat Lancelots, mede door de Academy dit netwerk kan laten groeien met mensen die vanuit dezelfde houding contacten leggen en elkaar helpen groeien.
Ik zou wel willen dat ik de leukste mensen die ik ken uit een ander netwerk, de uitgeverij, kan verbinden met al die leuke mensen die ik de laatste tijd, ook mede door Naamlooz heb leren kennen, maar ik heb een beetje het gevoel dat de mensen die in dienst zijn van die uitgeverijen teveel naar binnen kijken en als ze naar buiten kijken dat vooral doen vanuit de houding van 'hoe kan ik mijn concurrent verslaan?' dan 'hoe kan ik door goed samen te werken ons allemaal laten groeien?'.

Wat ik de laatste maanden aan het leren ben is dat netwerken alleen maar goed werkt als je weet wat je zelf wilt en wat die ander wil/drijft. Sinds ik hem ken vraagt Martijn me dat voortdurend: vertel me wat je nodig hebt, dan kan ik je helpen en vertel me waar je goed in bent dan kan ik je "verbinden". Nog steeds sla ik er een beetje van dicht als me dat zo op de vrouw af gevraagd wordt, terwijl ik het natuurlijk best wel weet. Maar iets willen en dat uitspreken wekt ook een verwachting op bij de ander die een beetje als een verplichting kan gaan voelen. Okee, als jij dat wilt en ik help je daarmee, wat ga je daar dan mee doen? Zet je het in, gebruik je wat ik je geef of laat je het weer door je handen glippen? Hoe sterk is je wil?